Mein Herz |HyunIn [Tamamlandı]

0.2

Hyunjin'in bana aptal demesi cidden üzmüştü...ben onu böylesine çok severken, ayriyetten onun çocuğunu karnımda taşırken bana öyle davranması...üzüyordu.

Şimdi ise sahilde oturup, sessizce iç çekerek ağlıyordum. Onunla ne de güzel anılarımız vardı.

FLASHBACK

"Hyunjin-ah!" Seslenişim üzerinden hemen arkasına döndü elindeki çiçeklerle.

Boş bir arazide beni bekliyordu.

Bana buluşmamız gerektiğimizi söylemiş, buraya çağırmıştı. Bende hemen gelmiştim tabiki.

Hoşlandığım çocuk!

Bir elinde çiçek vardı ve bu yüzden diğer elini belime koydu. Şaşkınlıkla gözlerimi açtığımda çiçeği bana uzattı. Elime alıp çiçeği kokladım ve sakince yere bıraktım. Beklenti dolu bakışlarından sonra gülümseyip "seni seviyorum, Yang Jeongin." Dedi.

Kalbim...neredesin?

Hiç düşünmeden dudaklarımı dudaklarına kapattım ve hâlâ dudaklarındayken gülümsedim.

Çok güzelsin sen, Hwang Hyunjin...

Hyunjin'in beni belimden tutup iyice kendine çekmesiyle dudaklarım aralandı ve onun nefesi aralık dudaklarımdan içeri hücum etti.

Kalbim hiç olmadığı kadar hızlı atıyordu. Sanırım...kalp krizi geçireceğim...

Now

Birden ensemde hissettiğim nefesle vücudumun kasıldığını hissettim.

Ellerim titremeye başlamıştı duyduğum sesten sonra.

"Jeongin?"

Soru sorar gibi çıkan güzel Sesi ile hemen arkamı döndüm. Neydi bu şimdi? Bu kadar yakın olmakta neyin nesi?

"Hım?"

Mırıltı şeklinde çıkan sesimle gülümsedi ve birden dudaklarını dudaklarıma kapattı.

Ne yapıyordu?

Itmek isterdim ama karşı konulamazdı.

Asla!

Zorla da olsa geri çekildim ve "Ne oldu?" Dedim.

"Bir kere bebeğimizi öpebilir miyim?"

Yavaşça kafamı salladım ve dudaklarını karnıma bastırdı.

Kasıklarımda bir şeyler hissediyordum! Bir hareketlenme!

"Görüşürüz, Yang Jeongin! Bu hayattan vazgeçme vakti geldi..."

Bölüm sonu.

Of ya çok saçmaydı.