Mein Herz |HyunIn [Tamamlandı]

Ek Bölüm

Geçmişe Dair

Ben Jeongin. Kendini mutlu zanneden Jeongin. Lise 2 ye gidipte okuldan nefret eden Jeongin. Ahh! Tanrım okulu kim seviyor cidden?

Yine yolda yürüyordum. Yani ıssız yerlerde. Kısa yollar daha iyi değil miydi? Issızdı. Sürekli gözümün önünde annemi beceren adamın sesleri kulağıma dolmadan sadece kendi adım seslerini duymak...

Ama o gün öyle olmadı.

O gün, tek değildim. Peşimden gelen birkaç kişinin ayakkabılarından çıkan sesler kulağıma doluyor. Istemsizce elim titriyor ve çantama doluyorum elimi. Sakim kalmaya çalışıyorum ama korkuyorum. Korkmam gerekiyor. Hissediyorum. Koşuyorum. Peşimden gelenler hala var. Neden geliyorlar?

En sonunda dayanamayıp yere çöküyorum ve benim ardımdan koşan genç erkek grubuna bakıyorum. En öndeki uzun boylu olan sırıtıyor.

"Bak bak bak...birde kaçıyor. Eğer zorlamazsan zevk alırsın, zorlarsan zorlarım."

Uzak dur pislik diye bağırmak istiyorum ama ağzıma bir el dolanmış. Pantolonumu indiriyor. Bağıramıyorum bile. Canım acıyor.

"Sana zorlama demiştim."

Gözlerimden akan yaşlar sadece ağzımı saran ele iniyor, oradan sonra kayboluyordu.

Birden hissettiğim acıyla atamadığım çığlığı içimden atıyorum. Gözyaşlarım hızlanıyor. Yanaklarım ıpıslak.

Daha sonra hepsi teker teker içime giriyor. Ben sadece ağlıyorum. Hemde sesim çıkmadan. En sonunda karnıma tekme atıp beni yere seriyorlar. Biraz dövdükten sonra beni kan akan yüzümle serbest bırakıyorlar. Acı içinde inlerken bana bakan çocuğa bakıyorum.

Okulun popüler çocuğu.

Sevdiğim çocuk.

Hwang Hyunjin...

***

Lise hayatım boyunca hep o ezilen çocuk olmuştum. Üzerime yemekhanede patates fırlatmalar, içecekleri başımdan aşağı dökmeler...

Beni kurtaran hep Felix olmuştu. Ama ya Felix'e atılan iftiralar?

Ona Changbin ile yattığını söylüyordu. Ama o sadece seviyordu. Bakmaya kıyamayacak kadar çok seviyordu. Changbin... Pislikti.

O Hyunjin'in arkadaşıydı. Benim adına bile aşık olduğum adamın arkadaşı. Hyunjin, okulun popüler çocuğuydu.

Oturduğum yerden ağlayarak Hyunjin'e bakıyordum. Tecavüz edilmiş birine sadece bakıyordu. Eğer bana dokunsaydı kötü olacaktım belkide. Herkes kötüydü.

Neden iyi yoktu?

Canım acıyordu.

Kalbim ağrıyordu.

Hyunjin birden elimden tutup kendine çekti ve kollarını zayıf bedenime sardı sımsıkı. Güveni tattığımda kafamı boyun girintisine sakladım.

Sırtımı sıvazlıyor, "seni temizleyeceğim," diye fısıldıyordu sürekli.

Beni kucağına alıp arabasına götürdüğünde, sessizce izledim. Yüzündeki sert ifade, dudaklarını birbirine bastırması...

"senin ruhunu temizleyeceğim. Seni kendime ait yapacağım, Jeongin..."

Üzerime eğilen güzel adamla birlikte gözlerimi kapattım huzura doğru.

"Yang Jeongin, bana ait olmak istiyor musun?"

Kelimeleri beynimde Uğulduyor, beni bitiriyordu. Kafamı Salladım olumlu anlamda. Gözlerimi açtım.

Dudaklarında tehlikeli bir sırıtma meydana geldiğinde nefesimi tuttum.
"O zaman biraz canın acıyacak, küçüğüm."

Aniden pantolonlarımızı yerde buldum. Boxerlarımızı da çıkarttığında artık çırılçıplaktık.

Nefesi bir ölüm gibi yakalarımdan ayrılmazken, dudakları dudaklarıma kapandı.

İçimde hissettiğim büyüklükle birlikte ağzımdan acıyla karışık bir inleme onun dudaklarına misafir oldu.

Elleri ellerimi buldu ve parmaklarınızı birbirine kenetledi. Bu sahne... Ömür boyu aklımda kalmalıydı...

"Benim kalbi kırık, Küçüğüm. Seni kendime ait ettim."

Beni kendine ait etti.

Sert vuruşlarını en derinimde hissederken, daha da inledim.

Ve o gün... Hem tenlerimiz hemde ruhlarımız birleşti.

***

"Hyunjin... Hamileyim!"

Birkaç gündür aşırı derecede olan mide bulantılarım yüzünden doktora gitmiştim ve... Hyunjin ile birlikteliğimizden bir bebeğimiz olduğunu öğrenmiştim.

Hyunjin ilk önce kaşlarını kaldırdı, sonrasında ise çattı.

İçinden ise 'Ben korundum, bu çocuk bana ait değil' diye geçiriyordu.

Bu bebek, tecavüz sonucunda oluşmuştu. Ve Hyunjin bunu anladığında, buz kesildi adeta.

Kasıldı, öylece kaldı.

Jeongin ise korkuyordu. Bebeğini istememesinden.

Ve zaten istemiyordu...

Bakmak istemişti, ama o bebek, Jeongin'in hayatını riske atıyordu.

Ve Jeongin, ölecekti. Ya bebekten, ya sevgilisinin elinden...

Hyunjin ise kendi elinden ölmesini tercih etmişti...