Like It's My Last

Chapter 1: Fireworks and Lifeworks

Every exploding fireworks filled my eyes with great amusement. Makukulay, iba't ibang sukat at hugis. Still, all those wondrous colors can't beat my sadness.

Nakakabitin nga lang, kinulang yata sila ng pambili. It's the last minutes of 2018, I must feel joyful but I can't. Paano ako makakahinga kung marami akong buhat na mga problema; family, finances, friends, health, at dumagdag pa ang pagiging single ko.

Im hoping, sana kagaya na lang ako ng fireworks na pinapanood ko ngayon. Yes, agarang nawawala, nauubos but before that, I gave amusement and color in the night sky. Gusto kong mabuhay, but the people and trials slowly stabs me to death. The worst thing, yung mga taong kinakapitan ko at pinagkukunan ko ng lakas para mabuhay ay silang pumapatay sa akin.

Nang matapos na ang fireworks display sa labas, umuwi na ako na mag isa. I go out alone and of course go home alone.

May konting handaan kami at ako pa lang din naman ang tao sa bahay so nauna na akong kumain. By the way, sira nga pala ang pinto namin kaya medyo mabilisan akong nakapasok.

I'm Czarina Delos Eres, 18 years old. I live here in Valladolid, Negros Occidental, Philippines. May kahirapan ang buhay dito sa amin. At lalong mas mahirap ang buhay ko. They all admire my intelligence and beauty pero walang wala ito sa mga problema ko. Want some proof kung bakit masasabi kong nahihirapan na ako?

First of all, ako ang panganay at lima kaming magkakapatid. Second, I can feel something weird sa katawan ko; I observed sudden pains in different part of my body. I don't think it's the normal eh. Third, mahirap kami kaya mahirap. Fourth, Hindi maganda ang connection ko with my parents. They always see me wrong. Then, my broken friendships. I have seven close friends but now I only have three. To shorten the story, the group started at our seventh grade and ended at our tenth grade. Nasira yun dahil hindi namin kinaya; yung pangingialam ng iba, yung pagsira ng tiwala, yung pagbubulag bulagan... mga ganun. Lumaki ang gulo and our group was divided into two. Sayang yung mga moments namin, all ended as a part of the history.

My last problem is being single. Hindi naman ako hopeless romantic. I had fallen inlove with someone. I met him in an unexpected moment, parang teleserye lang ang buhay ko di'ba? Mas marami siyang problema kesa sa akin kaya siguro naisip niyang mag suicide. At dun na siya pumasok sa kuwento ng buhay ko.

December 24, 2017. Ito ang araw na una kaming nagkita. Napakalungkot ng araw na iyon para sa akin at mas naman para kay Raven, him. I lose in a prestigious writing contest. I lost my dream. Pinaghirapan ko iyon ng isa't kalahating taon and ended nothing. Nakita ko siya habang papauwi ako sa madilim at tahimik na parte ng daan. Walang bahay sa paligid, nasa gitna ito ng dagat at sakahan.b I thought naghihintay siya ng bus pero bigla siyang tumakbo sa harapan ng humaharurot na sasakyan. I was really shocked. Malamig ang gabing iyon pero mas nanginig ako sa aking nakita. Luckily, the driver suddenly stepped on the brake. Hindi masyadong malakas ang impact pero tumilapon pa rin si Raven. I swiftly ran towards him. I saw blood gushing from his right shoulder as the white light from the lamppost revealed him habang tinutulungan siya ng lalakeng driver na nakabangga sa kanya. At that moment I was about to call my cousin. Doctor kasi siya sa malapit na ospital pero naalala kong nag expire na pala ang load kong 15 pesos. Abala ako nun sa pagpindot sa cellphone ko, baka sakaling makahiram pa ako ng load. Huli na nang namalayan kong ako na lang pala mag isa ang nakatayo sa lugar. 

A week after, we met at the campus. Malawak ang public school na pinapasukan ko kaya hindi ko masyadong kilala ang mga mukhang nakapaskil sa mga ulo rito. He remembered me. Naalala ko rin siya dahil sa bandage na nasa ulo niya. He looked like may kaya naman sa buhay.I cannot consider him na ka level ko because it's way far. He's skinny pero hindi naman siya sobrang payat. May laman laman naman siya, ganun. He's a little bit nerdy by first glance. Gwapo siya pero hindi naman sobra na parang pang magazine na mukha. We talked almost everyday sa school, he looked humble but not as gentle. He has his own way to pull out some humorous but corny lines. Summed it up and he became my crush. Sayang nga lang. May mahal na siyang iba. He always talks about this 'Jebea'. Maganda raw siya, matalino, cute, lahat lahat na lang.