Like It's My Last

Chapter 2: Fates Revisioned

"Wala po talaga kaming kilalang Raven." sabi ng kanilang kapit bahay.

What?

I've been searching Raven for two days. Sa dalawang araw ring ito, hindi ko pa rin alam kung paano napunta ang kaluluwa ko sa nakaraan. Is it considered reincarnation?

Pagkatapos ng klase ko, dumideretso agad ako sa kanilang bahay. Naalala ko ang location na sinabi niya nang itanong ko kung saan sila nakatira.

Unti unti na akong nawalan ng pag-asa but the old man gave me a drop of it.

"Baka si Ben ang hinahanap mo hija?" he said.

"Ben?" Napakunot ang noo ko.

"Raven Caballero. Apo ko siya hija at ilang buwan na siyang hindi nakakabisita dito."

"Opo. Si Raven Caballero nga po. Bakit po? Nasaan po ba siya? Hindi ba siya naaksidente?"

Raven's grandpa replied a smile for my concern. "Kaibigan ka ba niya hija? Anong aksidente ang sinasabi mo?"

"Uh... Wala po. Basta po kung bumisita po siya rito, sabihin niyo pong mag ingat siya lagi. Paalam po."

I was about to leave the place. Masaya na akong malaman na safe siya pero bumalik ako sa soon to be grandfather ko.

"Sabihin niyo rin po sana sa kanya na mahal ko siya. Magpataba na po sana siya."

Tumawa si 'soon to be Grandpa' ko. "Sige hija, makakaasa ka."

Nang makauwi na ako agad kong binuksan ang facebook account ko. I did not expect na napakarami ko na palang friend requests. Pinabayaan ko muna ang lahat ng yun para ma-search si Raven. Ang sa naaalala ko, si Raven ang unang nag add sa akin but now's the opposite. Iba na pala ang profile picture niya. Few minutes later, he accepted my request.

I started chatting."Hi!"

"Hi!"

"Kamusta ka na ba diyan Raven? Kailan ka ba bibisita ulit dito."

"Huh? Excuse me po, pero di ko po kayo kilala"

Di niya ako kilala? What? Bakit ganun? Ako ang nakakita sa pagtangka niyang magpakamatay. Kaibigan ko siya.

"Ako ito si Czarina. Kaibigan mo. Dito sa Valladolid."

I've sent the message successfully but I'm left seenzoned. Maybe hindi nga talaga niya ako kilala.

NO! Hindi ako susuko. I'll find a way para maalala niya ako o kahit na pagtagpuin ko pa ang aming landas para lang maging parte pa rin siya ng mga susunod kong taon.

My laptop suddenly shut down. Fully charged pa naman ito kanina ah. I can really feel something wrong. Ayaw ba ng tadhana na magtagpo kami?

From my laptop, I turned to my phone. Kapag ito nag power off, ewan ko na lang.

Again, I opened my Facebook. Biglang nag 'ting' ang Messenger ko. Mula kay Raven ang mensahe.

"Kayo po pala ang sumulat ng 'He,She and Them'? Pasensiya na po pero poser lang po ako ni kuya Raven. (Peace sign emoji)"

Ano na naman ba ito? May poser pala siya? Kaya pala siya ang unang nag add sa akin.

"Hehe. Thank you na lang po." I think nawawalan na ako ng gana dahil sa nalaman ko. I can feel the negative effect of posers or I think role players ba yon? Basta mga manggagamit. But still, maybe may purpose naman siguro yung taong to for using Raven's name and pictures. Baka idol niya yung lalaking yun.

"Sorry po talaga." he/she replied.

"It's okay. We'll send you a free copy of my book as a present. Just PM Miss Akeena Claro. Screenshot our convo and send it to her."