Belam

~7

-Yok eve geç gidince panço susmuyor hep havlıyor. Zaten ev sahibi falan da şikayetçi. Patates kafa, Yakında kuzey ve beni evden atarsa şaşırmam.~Kayra

-Kuzey kim?~Duru

-İkizim.~Kayra

-NE?!~Duru

İkizi mi? oha, çüş, yuh.. Ahaha iki tane taş var. Anam ne düşünüyorum. Tövbe ya çok tövbe..

-Evet?~Kayra

-Çift yumurtamı, tek yumurtamı?~Bora

-Çift yumurta, hatta hiç benzetmiyorlar. ~Kayra

***

-Bora ben açıktım lan.~Duru

Elimdeki oyun konsolunu bırakırken, guruldayan karnımı ovdum.

Kayra evine gitmişti. Bizde futbol, oyunu oynayalım dedik.

-Bak şimdi Durucum ayağa kalkıyorsun, sonra şu karşı kapıdan geçiyorsun, aaaaa buzdolabı.~Bora

Buzdolabına doğru giderken, bu lafın altında kalmamak için misafirliğimden vurdum.

-Misafire hiç hürmet  yok.  ~Duru

Buzdolabını açtığımda 2 yumurta, ısırılmış elma, bittik pizza kutusu, ve kaşar vardı.

Dondurma, umuduğuyla buzluğu açtım. İşte orda bana kocaman gülüşüyle "gel beni ye bebeğim." Der gibi bakan, bir çikolatalı dondurma.

kutuyu büyük bir mutlulukla aldım. Bugün şanslı günüm. Kutuyu açtığımda büyük bir hüsran..

Kutu boş?!

-BORAAAA ~Duru

Koşarak mutfağa gelen Bora endişeli bir şekilde " Ne oldu?" dedi.

-BU KUTU BOŞ?!~Duru

-Bu muydu? bende bişey oldu sandım. ~Bora

-Bişey var zaten.~Duru

-Ne?~Bora

-Benim minik, kırılan kalbim. ~Duru

Bora'nın kahkahası, bu minik kırılan kalbimi ezip geçmişti.

-Evde bişey yok. Gel hadi iki el dürüm yiyelim de özümüzü bulalım.~ Bora

Boraya tozlu ve yırtılmış kıyafetlerimi gösterdim. Borada odasına gitti.

Beş dakika sonra içeri geçen, Bora'nın elinde birkaç parça kıyafet vardı.

-Bunlar olur sana, en küçükleri.~Bora

Elindekileri aldım. Neyseki Bora zayıf bir insandı. Banyoya geçip giyidim.