Η Πριγκιπισσα και ο Αλητης

××7××

In previous chapter:

Ζει ο χασμπαντ

Καψουρα λεει μα δε λεει

------

Λιβ POV

Με πηγε ο Αρθουρ σπιτι χτυπησα το κουδουνι και παρακαλουσα να ανοιξει η Ροζα γιατι αν ανοιγε η Λιντα θα επρεπε να βγαλω διαβατηριο ειναι η πως να το πω το καρφι των γονιων μου οτι γινεται τους το λεει κατα λεξη.

Ξανα χτυπησα γιατι δεν ανοιγε κανεις με την δευτερη φορα ανοιξε η πορτα και ειδα την Ροζα ΘΕΝΚΣ ΘΕΕ ΜΟΥ

"Ολιβια;Τι κανετε τετοια ωρα εξω;Ειπατε δεν θα αργησετε ξερετε τι ωρα ειναι;"ειπε η Ροζα και μου εκανε χωρο να περασω

"Ροζα χρυση μου ποιος ειναι;"ακουσα την μαμα μου να φωναζει απο επανω μερος του σπιτιου

"Η Ολιβια κυρια"φωναξε η Ροζα

Ωραια η ωρα ειναι 01:00 και κανονικα θα επρεπε να κοιμαμαι υπεροχα και τωρα δεν θα με ξανα αφησει να βγω

Κατεβηκε η μαμα μου θυμωμενη πιστευω και μου εκανε νευμα να την ακολουθησω ως το σαλονι αφου λοιπον κατσαμε στον καναπε

"Ολιβια παιδι μου ξερεις τι ωρα ειναι;Τι εκανες τοσο αργα εξω;"μου ειπε

"Μ-μητερα χτυπησε ενας φ-φιλος μου και πηγα στο νοσοκομειο να δω εαν ειναι καλα"ειπα τραυλιζοντας

"Φιλος;Τι φιλος;Τον ξερουμε;"ειπε κοιτωντας με

"Ο-ο-οχι ειναι φιλος του Ιθαν βασικα και τελευταια απλως μιλαμε κ αισθανθηκα υπευθηνη που χτυπησε και πηγα"γιατι τραυλιζω;

Γιατι φοβασαι την μαμα σου κουκλα!

Μη μιλας εσυ δεν ειναι ωρα..

"Μαλιστα για τουλαχιστον 1 μηνα δεν εχει εξοδους εκτος σχολειου και αν προκειτε να παμε καπου ως οικογενεια αλλιως πουθενα γιατι το παρακανες σημερα"διεκρινα την αυστηροτητα στο βλεμμα της

"Μαλιστα μητερα"ειπα και σηκωθηκα κατευθηνομενη στο δωματιο μου

Ανεβαινοντας την μεγαλη μαρμαρινη σκαλα περασε η εικονα που ετρεχα να φυγω και απο τους δυο και ακουσα το φρεναρισμα γυρισα και τον ειδα εκει αρχησα να σιγοκλαιω στην σκαλα το πρωτο δωματιο που αντικρισα ηταν του Τομας τωρα να χτυπησω η θα κοιμαται;

Χρειαζεσαι τον μεγαλο σου αδερφο αυτη τη στιγμη καλυτερα να χτυπησεις..!

Χτυπαω και ανοιγει σχεδον αμεσως φοραγε μια κοκκινη φορμα και απο πανω τιποτα θα κρυωσεις αδερφουλη