Η Πριγκιπισσα και ο Αλητης

××20××

In previous chapter:

Απαγωγή

Αντίο κυρία Κατερίνα:(

*ΤΕΛΕΥΤΑΊΟ ΚΕΦ ΠΟΝΑΩ ΠΟΛΥ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΣΤΙΓΜΗ*

-----

Είμαστε πλέον σπίτι και καθόμαστε στον καναπέ εκείνος δεν έχει σταματήσει να κλαίει

Τον νιώθω πολύ πραγματικά και εγώ στεναχωρήθηκα την είχα σαν δικιά μου γιαγιά

Κυρία Κατερίνα λείπετε πολύ ακόμα και έχετε φύγει κάτι ώρες τώρα μας λείπετε

"Αγάπη μου δεν μπορούμε να μείνουμε αλλο εδώ δεν σου κάνει καλό να είσαι εδώ"του είπα και εκείνος γύρισε να με κοιτάξει

"Πάμε να πάρεις λίγο αέρα Τζαστιν το χρειάζεσαι"είπα και τον παρότρινα να σηκωθεί

"Ποτό και τσιγάρα"ήταν το μόνο πράγμα που είπε καθώς σηκώθηκε και πήρε τα κλειδιά της μηχανής

Πήγαμε έξω ανεβήκαμε στην μηχανή και κατευθηνομασταν προς το σούπερ μάρκετ

Αφού φτάσαμε και κατεβήκαμε μπήκαμε μέσα

"Άνοιξε ζακέτα"ειπε και εγώ τον άκουσα και άνοιξα την ζακέτα μου και έβαλε μέσα μια βότκα και ένα Τζακ

Την έκλεισα και βγήκαμε και πήγαμε στο περίπτερο απέναντι

"Πέρνεις τα τσιγάρα και τρέχεις"μου είπε και τον κοίταξα

"Ξέχασε το αυτό πήγαινε εσύ"είπα

"Καλά περίμενε"είπε και πήγε να τα πάρει

Με το μόλις που του τα έδωσε ο περιπτεράς έτρεξε προς το μέρος μου

"Ανέβα γρήγορα"είπε και ανέβηκε στην μηχανή και ανέβηκα και εγώ

"Κρατήσου"είπε και τον άκουσα και εκείνη την ώρα πάτησε γκάζι

Αμέσως φτάσαμε στο δασάκι που ήμασταν την τελευταία φορά που μέθυσα

Κάτσαμε στο παγκάκι και έβγαλα τα ποτά από την ζακέτα μου και εκείνος με φίλησε γλυκά και με έβαλε να καθήσω επάνω του

"Μωρό μου σε θέλω"είπε διακόπτοντας το φιλί και κοιταζοντας με

"Και εγώ σε θέλω"απάντησα καθώς εκείνος φιλούσε τον λαιμό μου

Φιλούσε τον λαιμό μου και το χέρι του ταξίδευε κάτω από την μπλούζα μου μέχρι που την σήκωσε για να την βγάλει

"Είσαι σίγουρη για αυτό;"ειπε και με κοίταξε στα μάτια

"Ναι"απαντησα μονολεκτικά και εκείνος απλά χαμογέλασε