Η Πριγκιπισσα και ο Αλητης

××14××

In previous chapter:

Πάλι έξω με τον Τζαστιν η Λιβ:)

Ο Τζαστιν τελικά κάτι νιώθει

Μεθυσμένη πριγκίπισσα*Ο*

Φιλί,φιλί και πάλι φιλί

-----------

Νιώθω τα χείλη του να καίνε τον λαιμό μου και ξέρω πως ολο αυτο είναι λάθος και δεν πρέπει να γίνεται μα τον θέλω και δεν μπορώ να αντισταθώ στα φιλιά του ποτέ δεν μπόρεσα..

Σταμάτησε σιγά σιγά τα φιλιά εκεί και με κοιτούσε με τα υπέροχα πράσινα μάτια του εγώ ανταπεδηδα στο βλέμμα και ένα χαμόγελο σχηματίστηκε στα χείλη του

Κάθησα δίπλα του ξανά και ως το τέλος της βραδιάς δεν ξαναμιλησε κανένας..

Με πήγε σπίτι μου με την μηχανή

"Ε Τζαστιν αυτό που έγινε μην το μάθει κανείς σε παρακαλώ..καληνύχτα"ειπα και χαμογελασα

"Οκ καληνύχτα πριγκιπέσσα"απαντησε και ανταπέδωσε το χαμόγελο

[...]

Την επόμενη μέρα στο σχολείο καθόμουν και μιλούσα με την Ντεπυ και της έλεγα τι έγινε χθες και παραλίγο να με σκοτώσει

"ΕΕ ΕΙΣΑΙ ΧΑΖΗ ΡΕ ΜΑΛΑΚΑ"είπε η Ντεπ

"Σόρρυ ρε βλάκα"είπα και με κοιτούσε έτοιμη να με δολοφονήσει

Ο Τζαστιν πέρασε από μπροστά μας εκείνη την ώρα και ούτε καν με κοίταξε απλά με απέφυγε σαν να μην συνέβη το χθεσινό..

Γιατί το κάνει αυτό;Γιατί φέρεται σαν μαλακας;Ναι είπα μαλακας get over it,συνεχίζω γιατί κάνει λες και δεν υπάρχω;Γιατί πρώτα με διεκδικεί με τα φιλιά του και μετά σαν να μην έγιναν ποτέ;

Τι έχει πάθει;Ή τι παθαίνει;;Τι τον πιανει κάθε φορά;

"Ντεπ..."είπα και πριν προλάβω να ολοκληρώσω χτύπησε το κουδούνι της πρώτης ώρας

"Πες"είπε η Ντεπ καθώς σηκώθηκαμε και πήγαμε προς την τάξη

"Θα σου πω στην τάξη"απάντησα

Έτσι μπήκαμε στην ταξη καθίσαμε προτελευταίο θρανίο και ο Τζαστιν με τον Ιθαν μπροστά μας,μπήκε μέσα ο καθηγητής και ξεκίνησε το μάθημα αφότου βγάλαμε βιβλία

Με σκουντηξε η Ντεπυ και είδα ότι είχε γράψει στο βιβλίο μου

~Τι ήθελες να πεις πριν;;
~Εμ Ντεπ είμαι ερωτευμένη μαζί του
~Μαζί του;Ποιον;;
~Τον Τζαστιν
~ΛΙΒ ΞΕΚΟΛΛΑ
~ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΤΕΠ