Arrested on His Palace

Harden

Kabanata 20   

  
"Pero Dreeven wala silang resp--" na putul ang sasabihin pa sana nito dahil sa nakikitang galit ng mata ng kamahalan kaya hindi na naka'angal pa si karen sa utos ng kamahalan dahil ito ang masusunod at wala ka nang magagawa pa don.

"Pasalamat kayo dahil sa utos ng kamahalan dahil kong hindi papatayin ko kayo ng pa unti unti tsk" diin na sabi nito sa amin ni manang at syaka lamang binitawan ang leeg nito.
napaupo si manang habang ang kamay nito ay nasa dib dib at lumalanghap ng hangin para makahinga ng maayos.

"Ayos ho ba kayo manang? Patawad ho kung na damay ko ho kayo" sambit ko rito at hinahaplos ang likod nito

Napatingin ako sa babae na si karen na nasa kinatatayuan narin ng kamahalan na nakalingkis sa braso nito at nakatingin parin ito samin. Hindi ko rin sinasadyang mapatingin sa kamahalan sanhi ng dobleng kaba ko dahil sa tinging pinukol nito sakin kaya dali daling binaba ko ang aking tingin para makaiwas sa tingin nito na parang tumatagos sa aking kaluluwa.

"Sa ngayon yon nalang ang paguusapan natin ngayon Helbert," at walang pag'aatubling lumabas ng kusina at lumabas rin ang bisita ng kamahalan kaya kami na lang ang natira sa kusina. ilang sandaling lumipas ang katahimikan dito sa kusina ang ilang taga silbi ay naglapitan samin ni manang

"Okay lang ba kayo? Patawad kiarra dahil wala rin kaming magawa dahil takot rin kaming mapahamak" na may lungkot na pagkakasibi nito sakin.

"Ano kaba wala yon, wag kanang mag'alala" ang ina'alala ko ay si manang, hindi ko talaga ma papatawag ang sarili ko kong may nangyari kay manang losing ng dahil lang sa akin" at nag uumpisa na namang tumulo ang luha ko

"At syaka wag kanang umiyak jan haha" napatingin ako kay manang na may ngiti ang nakapaskil sa labi nito pero alam ko pinapagaan lang niya ang loob ko at para tumahan ako.

"Pero ho k-kasalanan ko naman ho talaga ehh nadamay ko pa ho kayo sa katangahan ko, pasinsya ho talaga manang" saad ko rito habang patuloy parin umaagos ang luha ko

"Ano kaba wag mo nang isipin yon, okay lang ako tumahan kana iha" sabi nito sakin at niyakap ako ng mahigpit sabay sabing pa ulit ulit na 'tahan na'

Lubos akong nag papasalamat dahil nakilala ko si manang losing na mabait sakin kahit na hindi pa kami lubusang magkakilala.
Sa lumipas na linggo at nung nangyari ang katangahan ko at nagalit sakin ang kamahalan, palagi na akong nag'iingat sa mga galaw ko para hindi ako makagawa nanaman ng katangan o ikakapahamak ng aking sarili. Kaya umiiwas na lang ako kapag nakakasalubong ko ang kamahalan, ito lang talaga ang paraan para makaiwas at hindi na maulit pa ang nangyari sa kusina.

At sa oras naman ng kainan namamalagi na ako sa pinakadulo puwesto para hindi ako makita ng kamahalan baka ano pa ang gawin nito sakin kapag nakita niya ako, yumuyuko na lang din ako ng husto sanhi ng subrang sakit ng aking leeg at napapikit na lamang sa tiis ng pagkakayuko ko.

Pero parang may naramdaman akong nakatingin sakin kaya itinaas ko ang aking tingin para tignan kong sino yun, at sa hindi inaasahang pagtagpuin ang aming tingin sa isat isa, nakumpirma ko na ang kamahalan pala ang nakatingin sakin sanhi ng paglaki ng aking mata dahil sa gadahilanang hindi ko alam kong ano ang gagawin sa sandaling ito.

Bakit ba ito naka tingin sakin? May nagagawa ba akong masama? Hindi lang kasi tingin ang pinukol nito sakin kundi may titig rin na parang malulusaw ka sa titig nito, napalunok at napakagat sa aking labi dahil sa naramdamang nginig nito hindi ko kayang salubungin ang titig nito kaya yumuko ako ulit at umatras ng kunti para matabunan ako ng iilang mga tagasilbi para hindi rin ako mahagilap pa ng kamahalan, anong alam ko kung sa titig pala nito sakin gusto na pala niya akong patayin o di kaya'y sipsipin ng pa unti unti hanggang sa malagutan na ako ng hininga mas okay kong umiwas na lang sa kamahalan at sa kahapamakan.  

Nasa harden ngayon ang dalaga na si kiarra dinidiligan ang mga bulaklak na kanyang itinanim at ina'alagaan, dahil nong nakaapak sya dito sa harden ng palasyo makikita mo ang walang ka buhay buhay ang mga bulaklak dahil sa kadahilanang na lalanta ito o patay na ang mga bulaklak siguro walang nag'aalaga dito o di kaya'y pinabayaan na lang nila ito.

Kaya ang sarili mismo na lang niya ang pag'aalaga rito sa harden at sa mga bulaklak, marami rami narin ang naaalagaan niya at natatanim dito sa harden kaya labis ang saya niya dahil unti unting umiiba ang harden na parang may buhay malayo sa harden noon na kahit tignan mo wala kang maramdamang saya at buhay.