Arkadaşlar emeğe saygı vote ve yorum lütfen :(
MULTIMEDYA'DA RÜZGAR..
Toprak'ın odası olarak düşündüğüm odanın kapısını açtım. Ama açmaz olaydım. Oh may Allah !
O NEY LAN ?
"Topraaak !" Gördüğüm şeyle birlikte çığlık attım.
"Almina, iyi misin ! Noldu ?" Merdivenlerden koşarak yanıma geldi. "Neden girdin buraya ?" Elinin köründen. Kapıda girilmez yazmıyo ki !
"Bu kim !!!" Sesimin desibeli biraz fazla artmış olmalı ki yatakta götü başı dağıtmış şekilde yatan genç çocuk -bizim yaşlarımızda , accccaaaaipp yakışıklı ve şu an yarı çıplak olan çocuk demek istiyorum- yerinden sıçrayıp yastığı önüne siper ederek bağırmaya başladı. "Aaaaa ! Ben daha çok genciğğm. Öldürmeyin beniğğ ! Topragg gurtar beni gardeşiim !"
"Tamam Rüzgar sakin ol lan !" Rüzgar kim olum ? Hem aşağıda o kadar ses vardı. Nasıl uyanmadı bu ?
Çocuk yastığı yüzünden çekip attı. Sonra yarı çıplak olduğunu farkedince battaniyeyle üzerini kapattı. Ben de arkamı döndüm tabi. Bu soğukta kim yarı çıplak uyur lan ?
Yavaşça onlara doğru döndüm. "Rüzgar kim ya ?"
"Benim güzel gız. Sen kimsin aceba ?"
"Almina ben."
"Almina benim yeni karşı komşum Rüzgar. Ama bugün burda kalıcak. Sen burda..." sözünü tamamlayamadan Rüzagr araya girdi.
"Hıı anladım ben seni amca oğlu. Kolay gele size. Ben görmedim, duymadım, bilmiyorum." Sırıtarak üç maymun işaretlerini yaptı. Tabi ben utancımdan kıpkırmızı oldum. Gözlerim ve ağzım aynı şekilde "O" şeklini aldı.
"Y-yok öyle bi şey. Sen ne saçmalıyosun bee ?" Bu egoistin arkadaşı da ancak böyle olur tabi. Sapık !
"Rüzgar yok öyle bi şey. Saçmalıyosun harbiden abi. Almina'nın bazı sebeplerden dolayı burda kalması gerekiyo." Bana doğru dönüp eliyle Rüzgar'ı gösterip devam etti. "Bu arada Rüzgar benim kuzenim. Amcamın oğlu. Arada gelir bende kalır. O yüzden onun burda ayrı odası var. Bugün de burda kalıcaktı. Ama önce senin başına gelenler, sonra bardak olayı falan, sana söylemeyi tamamen unuttum ben." Amma konuştun be Toprak.
"Tamam , her neyse. Uykum var benim gidelim artık." Tam arkamı döndüm gidiyodum ki birinin arkamdan ses tonunu değiştirerek "hııııı" diyip güldüğünü duydum. Arkamı dönüp Rüzgar'a "Seni öldürürüm. Adam akıllı dur" bakışımı attıktan sonra Toprak'ın kolunu çekip odadan çıkardıktan sonra kapıyı kapattım.
Toprak önden, ben arkadan, koridorun sonundaki odaya girdik. Burası siyah ve beyazın çoğunlukta olduğu bi odaydı. Korkunç görünmesine rağmen hoşuma gitti.
Sevdim seni deliganlı.
Alçak ama bir duvarın tamamını kaplayan bir kitaplığı var. 2. kat çatı katı olduğu için duvarın tamamı kaplanmış. Kitaplığın üzerindeki çerçeveler dikkatimi çekince oraya yöneldim.
Fotoğraflarda genç bir adamla 3-4 yaşlarında bir çocuk vardı. Birkaçında yanında genç, sarışın bi kadın da vardı. Ailesidir diye düşündüm. Sonra babasının öldüğünü hatırladım. Küçük yaşta babamı kaybettim demişti. Belki bu yaşlarda kaybetmişti. Ben de annemi 3 sene önce kaybettim. 3 senedir boşlukta yaşıyorum resmen. Ama o... O yaşta babasını kaybetmiş.
Gözümden bir damla yaş inip fotoğrafın üzerine düştü. Arkamı dönmemle gözünden düştü düşücek şekilde duran gözyaşıyla Toprak'ı gördüm.
