- BKV 6 - KAZA

112 2 0
                                    

Tüm PRENS ve PRENSES'lere...

Dalgın dalgın ona bakarken bir korna sesi duydum. Yola baktığımda karşı şeritte olduğumuzu ve bir arabanın bize doğru gelerek korna çaldığını gördüm. O anki refleksle Toprak'ın direksiyonun üzerindeki elini tuttum ve ağzımdan tek bir cümle çıkabildi. "DİKKAT ET !"

* * *

Toprak son anda direksiyonu sağa kırdı ve biz yolun kenarındaki toprak yolda kayarak durabildik. Az daha kaza yapıyorduk.

Elim hala Toprak'ın elinin uzerindeyken gözlerimi sımsıkı kapattım. Çünkü beynimin tam içinde bi acı vardı. Ama ne acı. Kulaklarım uğuldamaya başladı . Toprak'ın sesini sanki çok uzaktan geliyormuş gibi duymaya başladım. En sonunda Toprak'ın sesi yerini yalnızca uğuldamaya bıraktı. Toprak'ın elini sıktım. Canını acıtmak istemiyodum ama bu sanki başımın ağrısına iyi geliyo gibiydi.

Gözümün önünden birkaç kare geçti. Ben arabadayim, yanımda biri var . Erkek olduğunu anlayabiliyorum ama kim olduğunu seçemiyorum. Karşıdan az önceki gibi bir araba geliyor. direksiyonu kırıyo yanımdaki.  Ama bu sefer kacamiyorum. Araba kulaklarımda büyük bir gürültüyle karşıdaki arabaya çarpıyo.

Sesin şiddetinden kulaklarim patlayacak duruma gelince çığlık atıyorum ve birinin bana sarilmasiyla her şey birden bitiyor. Başımdaki acı , kulaklarimdaki gürültü , gözümün önündeki görüntüler...

Gözlerimi yavaşça açtım. Ağladığımdan bir haberdim şu ana kadar. Toprak bana sarılmış ciddi anlamda hıçkıra hıçkıra agliyo. Önce ne olduğunu anlayamadigimdan durdum ama sonra ben de ona sarıldım.  Kendime geldiğimi farkedince kafasını kaldırdı ve ellerini yüzümün iki yanına koydu.

"Tamam geçti prenses. Geçti sakin ol. Bak burdayım ben sakin ol..." Bi yandan da agliyodu. Ben de agliyodum.

"B-ben noldu bilmiyorum. Gözümün önünden bikaç şey geçti. Başıma bi ağrı girdi. Kulaklarım patlayacak derecede sesler duydum. Arabadaydim yanımda biri vardı ama kim olduğunu göremedim. Aynı az önceki gibi karşı şerite geçtik. Ben arabayi farkedince az önceki gibi yanimdakinin elini tuttum. Ama carptik. Anlamıyorum neden böyle bi şey gördüm ki . Ben g-gercekten çok korktum." Kendimi tutamayıp hıçkırarak ağladım.

"Bak bana. Bana bak Almina. Geçti ben burdayım. Duydun mu beni ? Geçti hepsi. Bak burdayız. Ikimiz de iyiyiz. Korkma nolur."

"Sen neden ağlıyosun ? "

"B-ben şey... Ya seni öyle görünce... Yani ne biliyim ben..."

"Tamam peki. Gidelim lütfen. Babamı arayıp gelemiycegimi söylerim. Eve gitmek istiyorum."

"Tamam nasıl istersen."

* * *

TOPRAK'IN BAKIŞ AÇISINDAN

Almina yolda babasını arayıp gelemiycegini , biraz halsiz olduğunu söyledi. Gerçekten de halsiz görünüyo. Ve bunların hepsi benim suçum. Lanet olasıca araba yüzünden. Aklıma gelenlerle direksiyona bir yumruk geçirdim. Sonra Almina'nın sesinin çıkmadığını farkettim. Yanımdaki koltuğa baktığımda uyuyakaldigini gördüm. Ne güzel uyuyo. Melek gibi. Dün de tüm gece gördüm ben o meleği. Yanımda. Yanıbaşımda. Şimşekten nasıl da korkuyo.  Hep böyleydi zaten. Şimşek çaktığında kaçacak , saklanacak yer arardı. Bazen huysuzluk eder yanımda yatmazdi ama korkusundan yine gelir bana sığınırdı. Ve işin kötüsü o bunların hiç birini bilmiyo.

Eve geldiğimizde onu uyandırmaya çalıştım ama tabi ki basaramadim. Güneş yüzü görmeden uyanmaz ki o. Başında davul çalsan uyanmaz.

Hemen onu kucağıma alıp yukarı çıkardım. Evine götursem anahtar bulma merasimi zor iş. Ben de sabah kizicagini bilsem de benim dairemin ziline bastım. Rüzgar evdeyse sorun yok tabi.

Kapı açıldı 2. çalışta "Toprak noldu abi ?"

"Şst sessiz ol uyuyo."

"Tamam gel yukarı çıkar. "

Onu yatağıma yatirdiktan sonra kapıyı kapatıp aşağı indim. Rüzgarla konuşmam gerek tabi.

"Rüzgar sen Almina'ya bi şey söylemedin demi ?"

"Ne hakkinda ?"

"Ya işte benim hakkımda , onun hakkında filaan..."

"Hee yok yok söylemedim ya. Söylemedim yani ne söyliyim . Söylemedim. "

"Hıı öyle diyosan. Abi az önce çok acayip bi şey oldu. Almina'yla yolda gidiyoduk. Dalgınlıkla karşı seride gecmisim . Araba geldi bize doğru ama son anda yol kenarına geçtim ben. Ama Almina'ya bi şeyler oldu. Gözünün önünde bi şeyler canlanmis sesler duymuş . Ve gözünün önünde canlanan şeyler..."

"Abi yoksa Almina"

"Olabilir kardeşim olabilir. Kim bilir belki sabaha beni tekrar hatırlar."

BİRAZ KISA OLDU AMA NEYSE. BUGÜN 2 BÖLÜM OLDU ARKADAŞLAR. AMA PEK IYI BI RUH HALIYLE YAZMADIM. TABİ BU OLAYLARDAN DA BELLİ OLUYO. IC SES BİLE SUSTU YANI O DERECE. ÜZGÜNÜM. SIZI SEVİYORUM GENCLER

Tüm PRENS ve PRENSES'lere...

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Oct 11, 2014 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

BİR KOMŞU VAKASIHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin