Arkadaslarla kaynatirken bu sabah neden sinirli olduğumu sordular. Bende duramadim anlatmaya basladim. Babam bu sabah beni okula arabayla birakabileceğini söyledi benimde isime gelirdi minibüsler de surunmeyecektim. Derken arabaya bindik ve babam müzik acti çok trafik vardi yerimizden kimildayamiyorduk. Bende cami acmistim muzikle birlikte uzaklara dalip gitmistim . Ne olduysa o sirada oldu siyah deri ceketiyle spor kiyafetli biri yanimda beliriverdi. "Çok fazla uzaklara dalma dusuverirsin" diyen biri vardi karsimda. O an arabadan inip onu bir güzel dövmek geldi içimden zaten trafik vardi bizimkileri bekletiyordum iyice sinirlenmistim. "Seni ilgilendirmez" diye bir yanit verdim. "Şuna da bak sen" diyerek alayci bir gülüş atip motoruyla trafigi takmadan arabaların arasından geçti. Ve arkasından iki kişi motoruyla onu takip etti. Aaaaah gerizekali!!!!!!! Neyse allahtan bunu içimden söyledim yoksa babam birseyler olduğunu anlayacakti. Babam ise kendini müziğe kaptirmis olanlari bile duymamisti. 20 dakika sonra trafik acildi ve bizimkilerin yanindaydim. Buğra bu kadar sinirlenme geçip gitti boşver dedi. Fakat ben hala o alayci gulumsemeyi hatirlayip deli oluyordum. Tam o sirada Yonca "Vay vay bu gelen de kim şuna bakin" dediğinde okul kapisina baktim. Hayir Hayir olamaz yanlis görüyorum.
