12 yıldır her kalktığımda annemin beni öperek uyandırmasını diledim ama her sabah hayal kırıklıklarıyla uyandım bu sabahta hayal kırıklığı .Yorganı ayağımla itip ayağa kalktım odamdaki banyoya gidip yüzüme su çarparak uykumu atmaya çalıştım odamda hiç ayna yok çünkü anneme çok benziyorum onun gibi mavi gözlerim dudaklarım burnum vucut hatlarıma kadar herşey bana annemi hatırlatıyordu buda acılarımın üzerine tuz dökmek gibiydi bu yüzden aynalardan nefret ettim kendimden de oyüzden hep bol giyindim vücudumu hatlarımı gizledim anneminki gibi olan saçlarımı hep bi şapkanın arkasına sakladım ama yıllar geçtikce acım azalıyordu sanki ,bu daha suçlu hissetmemi sağladı en azından bana hem annelik hem babalık yapan bir babam vardı gerçi genelde şirkette olurdu zaten onun işleri yüzünden istanbul dan izmire taşındık ama onun isteklerini asla reddedemezdim bana bu yaşıma kadar hiç bi zaman kötü olmadı bana hiç eksik hissettirmedi mutlu olmam için çok çalıştı bende onu üzmemeye çalışıyorum
SELAM ARKADAŞLAR İLK DEFA YAZIYORUM BAZI HATALARIM OLABİLİR MERAK ETTIĞINIZ BİRSEY OLURSA SORUN YENİ BÖLÜM EN KISA SÜREDE GELECEK ▪
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KÜSTAH
Teen Fiction"böyle giyindiğine göre ya eşcinsel yada özürlü olmalısın söylesene hangisisin " "ikiside senin gibi kendini beğenmiş küstah bi züppe olmaktan iyidir "
