"So easy"bulong kong sagot habang nakangisi, really its felt so good reviewing your stuey before taking some quiz. Yung alam mo na agad yung sagot.
Nagbibigay lang sya ng ilang segundo for us to answer, its just so annoying sa tuwing nagsasalita sya parang sinasadya nya kasing bilisana ng mga tanong as well as time for answering the question but its easy for me to figure it out syempre, kasi for of all ang easy lang ng discussion ni ms.
Nagpatuloy ang sya sa pagtatanong until we reach the number twenty, the last number for this quiz. Right after namin matapos masagutan ang mga questioner nya agad na syang umalis, seriously she looks like dumb.
"Parang bokya tayo dyan ah"sabi ni Jisoo habang nakatingin sa akin, she was seating in front of me kaya madali lang kaming nakakapagusap.
"Ikaw lang"nakangisi kong sagot, I hope nakalimutan nyang hindi kinuha ni ms. yung mga quiz notebook namin para hindi maisipan ng babaeng ito na mangopya sa akin.
"Makapagsalita akala mo naman ay nag-review"sagot naman nito.
"Nag-review kasi ako, unlike you. Pagkain lang ang inaalala"sabi ko sakanya.
"Kaya nga, minsan kelangan mo ding magbigay atensyon sa ibang tao hindi sa pagkain, kaya nahihirapan ako eh"dagdag ni Taehyung. Ano-anong sinasabi nito.
"Yan ka na naman eh!"reklamo ni Jisoo sa kanya. Pero hindi na kami nakapagkwentuhan pa dahil dumating na din ang next teacher namin. Napatingin naman ako sa gilid ko at doon ko nakita na sobra ang ngisi ni Jin. Aba naka-singhot na naman ata.
Mabilis na umandar ang oras and its lunch time already. Sabay-sabay kaming kumain ng mga kaibigan ko sa canteen since tinatamad na daw silang umalis sa university I mean who wouldn't? Tirik na tirik ang araw. Tinitrain na ata kami para pumunta sa impyerno.
Syempre kahit na sobrang init, hindi pa rin maawawala akong kalikutan ng mga kaibigan ko. Napagplanuhan namin na magpa-late ang isa sa amin. Na agad ko naman pinatulan. Lahat kami ay naglaro ng bato-bato.
And I really regret my decision. Ako kasi ang natulo. They leave me alone. Ang napagusapan ay aalis lang ako dito after five minutes. So I waited.
Paalis na ako sa canteen nung may nakasabayan akong maglakad. I felt safe, buti nalang at hindi lang ako ang late.
Tuloy-tuloy lang ako sa paglalakad, bahala sya maglakad in her or his own. I have my own life kaya I should not give a fuck.
Nakakapagtaka naman ata na parehas kami ng pupuntahan? Aba kanina pa ata kami sabay na naglalakad?
Mukhang binilisan naman nitong maglakad hanggang sa maabutan nya ako.
"You? Are you following me?"pagtatanong nito, tinignan ko kung sino iyon. My eyes widened, anong sinasabi ng lalaking to? Tumaas ang kilay ko.
"Anong sinusundan ka? Ako nga tong naunang maglakad kesa sayo tapos ako pa mismong sumusunod sayo? Yung totoo, nakasinghot ka ba?"naasar kong sagot.
"Syempre malay ko kung yan yung bago mong paraan sa pagsunod sa akin"sabi nito, I sigh.
"Bahala ka dyan mukhang bumaliktad na iyang utak mo"sabi ko at mas binilisan pa ang paglalakad na syang ginawa din ni Jin.
"See! You're the one who's following me! Moron!"naiinis na sigaw ko, while pointing him. He's really irritating.
"Syempre! Una sa lahat, parehas tayo ng room. Pangalawa male-late na ako kaya kelangan ko ng bilisan"sabi nito na ikinangisi ko.
"Kung kelangan mo na palang bilisan bakit ka pa nasa likod ko? Tapos aakusahan mo pa akong sinusundan ka"sabi ko.
BINABASA MO ANG
I'm Inlove With My Enemy
Jugendliteratur"Why do I need to apologize to him when in the first place it was his fault? Hmm... Katangahan? Hindi ba dapat sya yung manghingi ng tawad sa akin?" Jennie. "She don't need to apologize to me, cause first of all I don't need her insincere apology...
