Anonim | winteriron ✅

Bölüm 4

WinterSoldier: Anlamadım?

WinterSoldier: Geri veremeyeceğim ne olabilir?

Anonim: Aldığın canlar, seni aptal!

WinterSoldier: Çevrenden birinin ölümüne mi sebep oldum?

Anonim: Sebep olmadın, kendi ellerinle öldürdün.

WinterSoldier: Bak...

WinterSoldier: Ben üzgünüm.

WinterSoldier: Hydra beynimi yıkadığında ve beni bilincim dışı kontrol etmeye başladıklarında çok kötü şeyler yaptım, biliyorum bu bir bahane değil ama kontrol hiçbir şekilde bende değilken beynim başkasına itaat ederken yaptıklarımdan dolayı suçlanmak istemiyorum artık.

WinterSoldier: Ama pişmanım.

WinterSoldier: O gün Steve'in elini tutamayıp, trenden düştüğümde ölseydim ve bunlar yaşanmasaydı gerçekten yukarıda bir yerlerde mutlu olabilirdim ama yukarıda bir yerlerde değilim ve burada pişmanlığımla yaşıyorum.

WinterSoldier: Eğer amacın sürekli cani bir katil olduğumu yüzüme çarpmaksa, haklısındır ama bunu hak ettiğimi düşünmüyorum.

Anonim: Hayır, amacım cani bir katil olduğunu sürekli yüzüne çarpmak değil.

Anonim: Her duygu, onu anlayana kadar aslında bir nefrettir.

Anonim: Ben de seni anlayıp, gerçek duygumun ne olduğunu keşfetmek istiyorum.

Anonim: Bu söylediklerimle kendimi yaşlı bir bunak gibi hissettim.

Anonim: Ama hey!

Anonim: Sen benden bir 60 yıl kadar yaşlısın!

ve işte, tüm hikâyeyi yazmama sebep olan cümleyi sonunda kullanabildim.

"her duygu, onu anlayana kadar aslında bir nefrettir." :')