Kenardan İzlediğim Hayat

Bölüm 3.

Merhaba cankuslarrrr . Nassınız?? :D Bölüm gecikti biraz özür dilerim :(( hepinizi caaakkk seviorumm muck Aşkellalar :*

************************************

Heyecandan iki büklüm olmuşdum... Ama bu nasıl olurdu? Buraya nasıl gelmişdi? Beni nasıl bulmuşdu,? Yada  tesadüfmü? En önemlisi niye gözlerine bakınca tıpkı eskisi gibi heyecanlanıyordum? Ona karsı bişeyler hiss etmiyordum! Tabiki hayır! Unutmuşdum ben onu!!! Düşüncelerimi Furkanin sesi bölmüşdü... Furkan... bir zamanlar platonikte olsa aşık olduğum yada aşk sandıgım o hiss.....Yine kalbime dökülmüşdü...

"İyimisiniz?" 

Ne yani beni tanımamışmıydı??  Unutmuşmuydu?? Sormalımıyım?

"İyimisiniz?"

"Evet iyiyim teşekkür ederim. Biraz acıyor sadece" Acaba ayağım mı kalbim mi daha fazla acıyor?

"Gülnaaarrrrrr iyimisinnnn?"

"İyiyim Sevil merak etme"

"Bi dakika bi dakika.. Sen Gülnarsın. Benim okul arkadaşım. En son 5 sene önce gördüğüm. Çok değişmişsin"

"İlk önce tanımadın mı?"

"Hayır dedim ya çok değişmişsin... güzelleşmişsin.." sonlara doğru sesi neden fısıltılı çıkmıştı ki? Pişman mı oldu bunu söylediği için? Bunca sorunun arasından sıyrılarak sadece teşekkür ede bilmişdim. O sırada Sevilin meraklı gözleriyle karşılaştım. Hiçbişey anlamamıştı. Ah garibim kıyamam yaa. Sevile bakarak 

"Oturalımmı?" dedim.

İkiside başıyla onayladıktan sonra bi kafeye doğru irerledik. 

********

"Ne zamandan beridir buradasın?"

"Dün geldim. Biliyorsun burda bi halam var. Zaten burda okudugum zamanlardada halamla yaşıyordum. Simdide onu ziyatere geldim. İki hafta burdayım. Sık sık görüşelim olurmu?"

"Hani sen bana küstün?"

"Aaa ben mi?"

"Evet 5 sene önce okulda.. Son konuşmamızda öyle demiştin"

"Ahh sen hala ordamısın prenses. Cocuktum ben o zamanlar. Yani ikimizde. Zaten hayal meyal hatırlıyorum seninde unuttuğunu sanmıştım."

"Hayır unutmadım aklımda". Hemen Sevil araya girdi 

"Anlatsanaa Gülnar lütfenn"

"Ya off hayır.Güzel şeylerden konuşalım"

"Yine eskisi gibi inatçısın! Anlat çabuk" ahh yine eskisi gibi sinirlenince kaşlarını çatıyor. Mavi gözleri kısılıyor. Fazla mı yakışıklı? İçimdeki sesin ağzına kürekle vurduktan sonra nihayet onu susturmayı başardım. Ve anlatmaya başladım. En baştan. Sevil gözünü bile kırpmadan beni dinliyordu. Furkansa kaşlarını kardırmıs carpık şekilde gülümsüyordu. Aniden konuya dalan Furkanın sesiyle anlatmam yarıda kaldı. Piç kurursu nefret ederim sözümün kesilmesine!!

"Gülnar hepsini anbean hatırlıyorsun. Dinledikce ne kadar aptal olduğumu düşünüyorum."

"Sen bana o sözleri dedikten sonra nereye gittin?"

"Sınıfa girdim. Afalanmış gibiydim. Hoca bağırarak bişey söylüyordu galiba. Tam hatırlamıyorum. çantamı aldım ve eve gittim. Sonrada...."

Furkanın konuşmasını Sevilin çalan telefonu böldü. Özur dileyerek telefonu açtı ve sadece "tamam geliyoruz" dedikten sonra kapattı.

"Gulnar bizim misafirlerimiz gelmiş kalkalımmı?"