Changes

1

Layla's P.O.V

'Jesus lay, schiet is op joh, de taxi komt bijna,' roept Niall vanaf beneden.

'Jahaaa, ik kom eraan, ik pak nog even mijn laatste dingen,' schreeuw ik naar beneden. Ik loop naar het raam, blaas erop en teken een hartje in de condencering. 'Vaarwel Alrestfort,' fluister ik. Ik had echt een geweldige jeugd in dit dorpje, maar ik heb er altijd al van gedroomd om naar de universiteit te gaan in Amerika. En nu is het bijna zover, ik ga bij mijn broer Niall en zijn beste vrienden Liam, Harry, Louis en Zayn wonen. Ik heb gehoord dat Louis' zusje er ook komt wonen, ook in verband met studeren ofzo. Ik heb haar nog nooit ontmoet maar ik hoop echt dat we vriendinnen worden.

'Layla, de taxi is er!' Zegt Niall zenuwachtig. Snel pak ik mijn iPhone, trek mijn lichtroze spijkerjackie aan en storm met mijn koffers de trap af. Mijn ouders staan buiten met de taxichaffeur te praten en Niall neemt mijn koffers van me over en zet ze in de achterbak van de taxi, boven op zijn eigen koffers. 'Mam, pap, het is tijd voor ons om te gaan,' zegt Niall. Ik geef ze een dikke knuffel en een kus op hun wang. Als ik zie dat mijn moeder tranen in haar ogen krijgt, loop ik naar haar toe en knuffel haar nog een keer. 'Het is maar voor een paar jaar mam, de universiteit is over voor je het weet, en ik kom zo vaak als kan op bezoek,' fluister ik in haar oor. 'Ik weet het liefje, maar nu dat me lieve kleine kindjes in een grote onbekende stad gaan wonen, moet je gewoon heel voorzichtig doen, begrepen?' 'Ja mam, maar ik ben geen kind meer nu. En ik heb de stad al een keer gezien, toen ik voor het eerst het huis zag en het meeste van mijn spullen bracht, weet je nog?' Zeg ik demonstrerend. 'Hum oke, maar geen gekke dingen doen, ik vertrouw jullie. En nu is het tijd voor onze laatste 'familyhug' zegt mijn moeder glimlachend. Pap en Niall komen lachend op ons af en worden door ons in een stevige knuffel getrokken. Dan is het écht de hoogste tijd om te gaan. We zeggen elkaar nog gedag, en roepen 'ik hou van je' naar elkaar en dan stappen Niall en ik de taxi in, zwaaien we voor de allerlaatste keer. Ik trek de deur dicht en dan rijdt de taxi weg. Weg van mijn ouders. Weg van mijn oude vrienden en andere familie. Weg van mijn geliefde huis en woonplaats. Maar opweg naar al het nieuwe.

Niall legt zijn hand op mijn knie en schenkt me een lachje terwijl hij zegt; 'watch out LA, we're coming!'

Bri's P.O.V

'Lou, wakker worden, we gaan zo landen,' zeg ik terwijl ik zachtjes in zijn arm knijp. 'He? Huh zijn we nu al in los Angeles? Zegt hij slaperig. 'Haha ja Louis, maar je hebt de hele vlucht geslapen, dus vind je het gek dat we er 'opeens' zijn,' zeg ik lacherig. 'Hmm' mompelt hij en hij sluit weer zijn ogen.

'Dames en heren, we zijn geland, alstublieft wacht met het pakken van uw handbagage totdat het vliegtuig helemaal stilstaat. We hopen dat uw een goede vlucht hebben gehad en hopelijk tot de volgende keer,' zegt een vrouwe stem door de intercom.

Louis opent zijn ogen en krabt even op zijn hoofd. 'Hell yeah, we're in motherfucking Los Angeles,' schreeuwt hij en een paar mensen uit het vliegtuig kijken ons raar aan, maar dat boeit me niet, let the party begin.