Changes

4

Scott's p.o.v

Bri ligt bang op de gond. Ik pak haar bij haar arm en trek haar hardhandig overeind met het mes op haar keel gericht. Ik duw haar richting de bosjes. 'Lig' commandeer ik. Zonder zich te verzetten gaat ze op de grond liggen maar ik zie hoe ze angstig aan een vluchtweg denkt. Maar die is er niet. Ik voel hoe ik totaal de macht over haar heb. En dat geeft me een kick. Eigen schuld, had ze me maar niet moeten dumpen, voordat we 'het' uberhaupt ook hebben gedaan. Dat stomme studeren ook van dr. Maar, ik zal nu eindelijk krijgen wat ik wil.

'op je rug' zeg ik en ik trek mijn broek naar beneden. 'Alsjeblieft Scott, doe me dit niet aan!' Smeekt ze me als ik in 1keer haar joggingsbroek van haar heupen ruk. Geen medelijden tonen nu Scott als je wilt dat dit lukt, denk ik bij mezelf. Ik trek ook haar slipje uit en duw haar benen uitelkaar. Ik hoor haar jammeren als ik bij haar naar binnen ga.

Ik kreun zachtjes als ik op mijn hoogte punt kom en trek me daarna terug. Bri krimpt in een en slaat snikkend haar handen voor haar ogen. Ik stop mijn mes weg in mijn zwarte rugzak die naast me op de grond staat en kleed mezelf en Bri weer aan. Ik pak mijn tape uit mijn rugzak en bind daarmee haar handen en voeten vast. Ik kijk nog even om me heen en loop dan snel de bosjes uit terwijl ik Bri daar laat liggen.

Zayn's p.o.v

'Guys, Ik heb Bri nu al 2x gebeld, maar ze neemt niet op. Ze blijft ook wel heel erg lang weg voor een stukje joggen.' Merk ik op. 'Ze is inderdaad nu wel heel lang weg, ik vertrouw dit niet,' zegt Liam licht in paniek. Louis bijt nerveus op zijn nagels. 'Oke, als ze over vijf minuten nog niet terug is, bellen we de politie.' zegt Layla. Iedereen knikt instemmend.

*5minuten later*

- 'Goede avond, met corps LA waarmee kan ik u van dienst zijn?' Vraagt een zware mannenstem als er is opgenomen.

- 'Goede avond, ja U spreekt met Louis Tomlinson. Mijn zusje Bri Tomlinson zou bijna een uur geleden even een rondje gaan joggen. Maar ze neemt haar telefoon niet op en ze is nog steeds niet thuis,' zegt Louis en hij kost hem duidelijk veel moeite om zijn emoties onder controle te houden. Ik geef hem een bemoedigend schouderklopje.

- 'Wat vervelend,' zegt de man aan de andere kant van de lijn, zijn woorden klinken oprecht. 'Wat is de buurt waar ze zich zou kunnen bevinden?' vraagt de man rustig. Louis geeft het adres door en hij krijgt te horen dat een helicopter en politiewagen zo snel mogelijk worden gestuurd.

'Als er iets met Bri is gebeurd, dan vergeef ik het mezelf nooit..' zegt ik zachtjes. 'Zayn what the hell! Het is niet jouw schuld! jíj hebt nog aan geboden om mee te gaan maar ze weigerde zelf,' zegt Layla om me gerust te stellen. 'Jongens, jongens, misschien is er gewoon helemaal niets aan de hand. We wachten gewoon die helicopter enzo af,' zegt Niall om ons allemaal een beetje rustig te houden.

Layla kruipt tegen me aan op de bank en ik zie aan haar gezicht dat ze Niall's woorden niet gelooft. Ik sla een arm om haar heen en druk een kus op haar voorhoofd. Iedereen komt op de bank zitten en de tv word aangezet voor een beetje afleiding, maar eigenlijk kijkt niemand en zit iedereen met dezelfde vraag in zijn hoofd; waar is Bri.

Een paar minuten later, die trouwens wel eeuwen leken, werd er gebeld. Iedereen was gelijk alert en Louis pakte meteen de telefoon op.

- 'Met Louis Tomlinson'

- 'Dag Louis, u spreekt met agent Jacobs. Ik mag u medelen dat uw zusje hier bij ons op het bureau is. Agenten zijn nu aan het vragen wat er is gebeurt. U kunt haar hier ook ophalen. We kunnen u op het bureau pas meer vertellen."

- 'Ik kom er aan. Dank u wel.' Zegt Louis voordat hij ophangt en ons verteld wat hij net had gehoord.

*wachtkamer politiebureau*

Ik zit samen met Louis en Layla te wachten op het politiebureau. We hebben ons gemeld bij de receptie en er zou zo een agent voor ons komen die ons naar Bri brengt.

'Wat zou er gebeurt zijn?' Vraagt Layla. We dachten het allemaal, maar zei was de eerste die het hardop durte te vragen. Niemand leek er een antwoord op te hebben. Toen stond er opeens een jongeman in uniform achter ons, die dus agent Jacobs blijkt te zijn. We schudden zijn hand, stellen ons voor en lopen hem daarna achterna naar een klein kamertje. Hij opent de deur en gaat naast een collega aan een tafeltje zitten. Als ik aan de andere kant van het tafeltje Bri zie zitten, krijg ik tranen in me ogen. Bri staat op en we lopen met ze drieeen naar haar toe en als we haar omhelzen barst ze in tranen uit. 'H-hij' brengt ze uit. 'M-M-mes' stottert ze. 'I-ik wou het niet maar-' 'mevrouw Tomlinson, komt u maar even hier zitten, dan kunnen we samen het verhaal doen oke?' Zegt een vriendelijkuitziende agente. Bri knikt en gaat zitten op de stoel waar zet ook opzat. De vrouw heeft ook een stoel gepakt en komt naast haar zitten, Bri krijgt een bekerje water toerijkt, wat ze dankbaar aanneemt.

We nemen plaats op de stoelen die er extra voor ons zijn bij gezet en met behulp van de agente die naast haar zit verteld ze wat er gebeurt is. Als alles duidelijk is, zie ik ook de rode striemen in haar pols van de tape en zie ik dat ze onder de modder zit. Ik word duizelig van het idee dat als ik was meegegaan, er waarschijnlijk helemaal niets gebeurt was.

Het leek ons het beste als Bri een tijdje in een opvang zou zitten voor traumapatienten, zodat ze kan praten met mensen die hetzelfde hebben meegemaakt, en zodat ze er weer een beetje boven op kan komen. Gelukkig was ze het er zelf ook mee-eens.

Liam, Niall en Harry waren ook naar het politiebureau gekomen om afscheid te nemen en haar gerust te stellen dat alles goed komt. Daarna is ze door ons naar het traumapatienten tehuis gebracht.

A/N

Heelooooww, dit is dus eigenlijk mn eerste verhaal , en ik hoop dat jullie het een beetje leuk vinden, maar tips en ideeen zijn natuurlijk altijd welkom :)

xo alissa