Yaz zamanıydı. Galaxia'yla olan savaşın üzerinden tam 5 yıl geçmişti. Usagi ve Mamoru'nun ilişkisi binlerce kilometre öteden devam ediyordu. Fakat Usagi'nin bilmediği birşeyler vardı...
Mamoru uçaktan inmişti. Havaalanında taksi bekliyordu. On dakika sonra taksi varmıştı. Evine gitti. "Evim evim güzel eviiim!" dedi ve kendini kanepeye bıraktı. Orada biraz uzandıktan sonra kalkıp bir duş aldı. Üzerini giyindi ve dışarı biraz hava almaya çıktı.
•O sırada evde•
Usagi beşe çeyrek kala uyumasına rağmen bu saatte kalkmıştı. Sadece bir saat on beş dakika uyuyarak bu saatte kalkmasına sebep olan şey rüyasıydı. Rüyasında Mamoru'yu gördü, ve kendini. Ne mi oluyordu? Mamoru ona sarılıyor ve ona "Beş yılın ardından binlerce kilometre öteden bile olsa beni hala seviyor musun?" diye soruyor ve Usagi de ona "Tabii ki. Hatta daha çok." deyip onu öpüyordu. Bu rüya onu üzmüştü çünkü onu gerçekten çok özlüyordu. Yatağından kalktı, pencereye doğru gitti ve gökyüzüne doğru baktı. Aklına gitmeden önce onu son öpüşü ve ona verdiği yüzük geldi. Eline baktı.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Mamo-chan, neredesin?" diye sordu kendi kendine. Sonra kendini tutamayıp sessizce ağlamaya başladı. "Mamo beni ağlarken gördüğünde çok üzüldüğünü söylemişti. Ağlamamalıyım." dedi. Biraz kendine geldikten sonra gidip geri yattı. Altı saat sonra Rei'nin odaya pat diye girişiyle uyandı. "UU-SAA-Gİİİ!" diye bağırdı. Usagi yerinden zıplayarak uyandı. "Saat on iki oldu uykucu hanım!" dedi komodinin üzerindeki tavuklu saati göstererek.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Sonra odaya Makoto daldı ve; "Eğer şimdi kalkmazsan ballı kreplerin ve tostun Minako tarafından yenilecek!" dedi. Usagi'nin yataktan fırlaması ve Makoto'nun bunları söylemesi bir oldu. Bütün kızlar mutfaktaydı. Minako televizyona bakarken "Off Usagi! Kalkmasaydın keşke. O krepleri ben yiyecektim!" dedi. Herkes buna güldü. Ami "Onu boşverin de, dışarı ne zaman çıkacağız?" diye sordu. Usagi masadan kalkarken "Hazırlanalım." dedi. Herkes yukarı çıkıp üstüne birşeyler buldu. Giyinip çıktılar. Luna yorgun taklidi yaparak Usagi'yi evde kalmaya ikna etti. Artemis de Luna'ya göz kulak olacağını söyleyip Minako'yu ikna etmeyi başardı. Aslında bunların hiçbiri gerçek değildi. Hepsi Mamoru'nun sürprizi içindi. Kızlar evden ayrıldıklarından yarım saat sonra Luna, Mamoru'ya haber verdi. Mamoru Usako'suna gül almaya çarşıya çıkmıştı. Şimdi ise tren bekliyordu. On beş dakika sonra tren gelmişti. Trene bindi. Arka tarafa doğru ilerlerken Usagi'yi ve kızları fark etti. İyi ki gözlerinde güneş gözlüğü vardı. Kızlar onu görmese bile Usagi'nin aklına ilk olarak Mamoru geldi. Elinde gül vardı. Bir an onun olduğunu düşündü. Adama uzun uzun bakarken bir anda durağa geldiklerini fark etti ve inmek zorunda kaldı. Mamoru farkedilmemiş olmayı umuyordu. Birbirlerini gördükleri anda kalpleri çok hızlı çarpmaya başlamıştı. Fakat Mamoru bunu hiç ummuyordu. ~ Yirmi dakika sonra evin yakınındaki durağa varmıştı. Usagi'nin evinin anahtarı Mamoru'da ve Mamoru'nun evinin anahtarı da Usagi'de vardı. Eve doğru yürürken, Usagi'nin tepkisinin ne olacağını merak ediyordu. Biraz daha yürüdükten sonra evin bahçesine girdi ve sağı solu kontrol edip anahtarı deliğe soktu, anahtarı çevirdi ve içeri girdi. Hemen ayakkabılarını alıp görünmeyecek bir yere sakladı. Luna ve Artemis ona "Hoşgeldin Mamoru" dediler ve birlikte mutfağa gittiler. Mutfağın perdelerini kapattılar ve yemeği hazırlamaya başladılar. Mamoru ne yapması gerektiğini düşünüyordu. Aklına birşey gelmeyince buzdolabına bakmaya karar verdi. Buzdolabını açtı, bir göz attı ama yine birşey bulamadı. Oturup düşünmeye başlamıştı. Usagi, dünyadaki neredeyse bütün yemekleri severdi ki! Biraz daha düşündükten sonra tavuk ve pilav yapmaya karar verdi. Pirinçi ararken bardakların olduğu dolabı açtı ve arka taraflarda bir kitaba benzeyen birşey gördü. Karıştırmaması gerektiğini biliyordu ama merakına yenik düştü. Kitaba benzeyen şeyi eline aldı ve açtı. Bu Usagi'nin albümüydü! Mamoru'yla olan bütün fotoğrafları buradaydı. Beş yıl boyunca onun yokluğunda sürekli o fotoğraflara bakmıştı. Bir çok fotoğrafın altında kurumuş gözyaşı izleri vardı. Onun ne kadar sevdiğini bir kere daha anlamıştı. "Usako.." dedi kendi kendine. Bir kere daha iç çekip bıraktı albümü yerine. Sonra tencereleri buldu. "Seni aramıyordum ama sana ihtiyacım olacak." dedi ve tencereyi tezgâha koydu. Mutfaktaki bütün dolaplara bakmıştı, tam vazgeçecekti ki bakmadığı bir dolap olduğunu fark etti. Oraya baktı ve bulduğu için bir oh çekti. Pilavı pişirdi. Daha sonra tavuğu pişirdi ve masayı hazırlamaya başladı. Masanın üzerindeki vazoya, Usagi için aldığı gülleri koydu. Güller tabii ki de aşkı temsil eden kırmızı güllerdendi. Özenle seçilmiş olanlardan. Ortalarında da bir tane beyaz gül vardı. O da masumluğu temsil ediyordu. Bunları yaptıktan sonra oturup Usagi'yi beklemeye başlamıştı.
