♡Sailor Moon: Future Dream♡

♡Sailor Moon: Future Dream♡ 4.Bölüm

Sabah olmuştu. Mamoru pencereden giren güneşin ışığıyla uyanmıştı. Usagi hâlâ aynı şekilde ona sarılmış uyuyordu. Onu uyandırmamaya çalışarak kalkmayı denesede, top atsanız uyanmayacak kadar ağır bir uykusu olan Usagi, uyanıverdi.
-Mamo-chan, nereye gidiyorsun?
-Hiçbir yere. Su içip gelecektim.
-İyi git ama çabuk gel!
Usagi kafasını yine yastığa gömdü. Mamoru merdivenlerden aşağı iniyordu. Usagi'ye pembe bir yalan söylemişti. Aslında ona kahvaltı hazırlayacaktı. Aşağıda Luna'yla karşılaştı. Dünden beri neredeyse evde yok gibi davranıyorlardı. Artemis hala uyuyordu. "Mamoru bu saatte ne yapıyorsun?" diye sordu Luna.
-Usagi'ye kahvaltı hazırlayacağım. Yardım etmek ister misin?
-Olur. Ne yapacaksın?
-Hmm. Tost olur galiba.
-Peki.Salam, kaşar ve sucuk buzdolabında.
-Tamam tost makinesini çalıştır.
Luna tost makinesini çalıştırdı ve şimdi ne yapması gerektiğini sordu. Şimdi hiçbir şey yapması gerekmiyordu. Ama o tepsiyi çıkardı ve tabak, çatal, bıçak koydu.
"Teşekkür ederim Luna." dedi Mamoru. "Birşey değil." dedi Luna. Mamoru tepsiye bir de bardak koyup meyve suyu doldurdu. Usagi çayı pek sevmiyordu. Daha sonra makinenin fişini çekti ve merdivenlerden çıktı. Luna ona kapıyı açtı. İçeri girdi, sessizce tepsiyi masaya koydu. "Günaydın Usako!" dedi. Usagi nevresimini yüzüne çekti. Mamoru nevresimini geri açtı. Usagi gözlerini açtı ve o da "Günaydıııın." dedi esneyerek. Sonra geri yattı. Mamoru elleri belinde bir anne edasıyla ona baktı, ayak ucuna gitti. Yatağa oturdu ve ayaklarını gıdıklamaya başladı. Usagi gülerek ayaklarını çekmeye çalışıyordu fakat onun ayaklarını hem tutuyor hem de gıdıklıyordu.
"Tamam *güler* tamam yeterr!!" dedi Usagi, "Günaydın Mamo-chan". "Sana da günaydın Usako." diye karşılık verdi o da. Sonra etrafa göz gezdirirken, gözü masaya takıldı.
-Bana kahvaltı mı hazırladın?
-Evet. Elli yıldır uyanamadın.
-Teşekkür ederim ama bana kızmak zorunda değilsin.
-Üzgünüm Usa.
Mamoru kalktı ve tepsiyi getirdi. Usagi Luna'yı fark etmemişti bile. Usagi açlıktan ölüyormuşcasına yiyordu. Mamoru "Yavaş yavaş midene oturacak ya!" dedi ve kıkırdadı. Usagi ona tip tip baktı. Sonra
"Kendine yapmadın mı?" diye sordu. "Hayır. Sadece sana özel." diye bir yanıt aldı. Gülümsedi. Tepsiyi kaldırıp masaya koydu. "Teşekkür ederim ama sabahın bi' köründe nereden aklına geldi bu?" diye sordu merakla. "Hiiiç, bir anda aklıma geldi." dedi Mamoru. Usagi uykulu gözleriyle pencereye baktı. Saati sordu.
-Saat on.
-Oh iyi, çok geç değil.
-Evet. İlk defa!
-Mamoooo!!!
-Eheh,tamam tamam.
Mamoru Usagi'nin dizlerine yattı. Çocuk gibi görünüyordu ama çok tatlıydı aynı zamanda. Sonra Usagi beklenmedik bir şekilde aniden eğilip onu öptü ve kalktı. Odadan çıktı. Koridordan bir bağırma sesi geldi. Koridora koştu.
-Noldu!?
-Ah! Bugün kızlarla buluşacaktık ya! Nasıl yetişeceğim şimdi ben?!
-Ben seni bırakırım üzülme. Ne zaman buluşacaktınız?
-On buçukta!
-Giyin o zaman, aşağıda bekliyorum.
Mamoru aşağı, Usagi odasına gidip giyindiler. Mamoru Usagi'den önce çıkmıştı. Nereye gideceklerini sordu. "Tapınağa!" Dedi Usagi. Mamoru kestirme bir yol biliyordu. "Buradan gidelim, burası çok daha kısa!" dedi ve Usagi onu takip etti. Mamoru yolda ilerlerken ileride bir grup kız farketti. "Usako, şunlar bizim kızlar mı?" diye sordu. "Aa! Evet onlar!" dedi Usagi. Karşılaştıklarında aralarında şöyle bir konuşma oldu:
Usagi: Kızlar bize mi geliyordunuz?
Rei: Evet haberin yok mu?
Usagi: Yok, nereden olacak?
Makoto: Minako seni arayacaktı!
*Hepsi birlikte Minako'ya bakarlar*
Minako: Eheh, aramayı unuttum ya!
Rei: Minakoooo!!
Ami: Kavga etmenin sırası değil kızlar. Gidelim hadi. Bu arada hoşgeldin Mamoru-san.
Rei: Tartışmaktan unuttuk kusura bakma, hoşgeldin Mamoru-san.
Makoto ve Minako: Hoşgeldin Mamoru-san.
Mamoru: Hoşbuldum kızlar. Eve gidelim o zaman.
Yolu geri döndüler.
Eve girdiler. İçeriden hapşırık sesi geldi. Bu Luna'nın sesiydi.
Usagi:
-Hiiiii! Luna!?
Luna burnunu kaşıyarak:
-Birşeyim yok, sadece biraz.. Hapşuu!!!!
Ami:
-Dün gece nerede uyudun Luna?
Luna:
-Eee... Balkonda Artemis'le konuşuyorduk ama sonrasını hatırlamıyorum.
Minako:
-Artemiiiisss!!!!
Artemis:
-Luna çok ağır uyuyordu kaldıramadım ne yapıyım? Üstüne örtü örttüm ben de.
Ami:
-Artemis, Luna en küçük soğukta hasta olabilir. Bildiğin gibi bütün kediler yazın tüy döker, az tüyle de soğukta hemen hasta olabilir ve Luna da sanırım üşütmüş.
Usagi Luna'yı kucağına aldı ve yukarı çıktı. Onu yatağına yatırıp üzerini örttü. Biraz dinlenmesini söyledi. Geri geleceğini söyledi ve odadan çıkıp aşağı indi.
Usagi fısıldayarak:
-Artemis! Yukarı çık ve Luna'nın yanında bekle! Sana ceza!
Artemis gülümseyerek:
-Bu bana ödül oldu ya.
Artemis yukarı çıktı. Kızlar ve Mamoru oturma odasına geçtiler.
•Yukarıda•
A: Luna, iyi misin?
L: İyiyim, iyiyim. Merak etme.
A: Çok alakasız olabilir ama Diana'yı özlüyor musun?
L: Artemis, bir anne olduğuma göre sence yavrumu özlememem mümkün mü?
A: Değil doğru. Ama ne bileyim, sormak istedim. Luna?
L: Ne?
A: Kışın hasta olmayan kedi yazın ortasında nasıl hasta olabildi?
L: Of be Artemis! Nereden bileyim ben?
A:Tamam ya kızma Ben aşağı iniyorum sen dinlen iyice. Görüşürüz!
Ve Artemis odadan çıkar.
¤Aşağıda¤
Usagi çay hazırlamakla meşguldü. Kızlar ise oturma odasında konuşuyorlardı...
Ami💙:
-Rei dün içinde kötü bir hisin olduğunu söylemiştin ya... Bu kötü his bir aura olabilir mi?
Rei❤:
-Sanırım öyle. Alev bana yeni bir düşmanın geleceğini düşündürüyor.
Makoto💚:
-Düşman mı!?
Tam o sırada Usagi odaya girdi. Elindeki tepsiyi yere düşürdü.
"DÜŞMAN MI!?"