Ghost Of You (Harry Potter FanFiction)

❝ 03 ❞

Helga, uyuyan arkadaşını izlerken tüm gece olduğu gibi bir kez daha vicdan azabına boğuldu. O baygınken omzundaki ve bacağındaki kılıç izlerini büyüyle iyileştirmişti. Yanağındaki tokat izi ise belli bile olmuyordu. Ama Helga bir anda fevri davranıp yaptığı şey yüzünden çok pişmandı. Sanki Rowena'nın yüzünde asla iyileşmeyecek bir yara açmıştı ve bunu sürekli görmek zorundaydı.

Kızın tüm gece titreyen elini, elleri arasına aldı. Rüyasında ne gördüğünü bilmiyordu ama Rowena tüm gece sayıklamış ve titremesi bir türlü durmamıştı. Helga ise gözünü bile kırpmadan onun yanında durmuş, saçlarını okşayarak onu rahatlatmaya çalışmıştı. Tabii işe yaramamıştı...

Rowena sonunda gözlerini açtığında ani bir acıyla dudaklarını ısırdı. Elini başına götürmek istemişti ama elini tutan başka bir el yüzünden bunu yapamadı.

Helga da Rowena'nın uyandığı anladığında şefkatle ona bakmaya başladı.

"Rowena? İyi misin?" dedi Helga sesini alçak tutmaya özen göstererek. Rowena onu yanından kovar diye çok korkuyordu. Ama bunu hak etmişti. Ve Helga bunu bildiği için korkuyla bekliyordu.

"Başım..." diyebildi Rowena sadece. Çünkü anında Helga tarafından sözü kesilmişti.

"Ağrı için bir şeyler hazırlayabilirim. Ya da istersen sıcak bir şeyler. Ne istersen..."

"Sadece... Ayağa kalkmama yardım et." dedi Rowena. Boğazındaki acı yüzünden sesi fısıltı gibi çıkmıştı.

"Hayır, hayır, hayır. Ayağa kalkmamalısın. Olmaz daha iyileşmedin bile."

"Çünkü hasta değildim ve hasta olmayan biri iyileşemez. Sadece yorulmuştum." dedi Rowena kendi başına kalkmaya çalışırken ama başaramayınca pes ederek kendini yatağa geri bıraktı. "Ne zamandır uyuyorum."

"Uyumuyordun Rowena, bayılmıştın!" dedi Helga hafifçe bağırarak ama Rowena'nın yüzünü buruşturması ile hemen sustu.

"Her neyse, benim ayağa kalkmam gerekiyor. Bana yardım edecek misin yoksa Godric'i mi çağırayım?" dedi Rowena bıkmış bir sesle. Vücudu uyuşmuş gibi hissediyordu ve ayağa kalkması gerekiyordu.

"Biri bana mı seslendi?" dedi Godric bir anda belirerek. Ve Rowena bu fırsatı hemen kullandı.

"Godric, kalkmama yardım eder misin?"

"Hayır edemez!" dedi Helga tekrar bağırarak. Ama sonra bağırdığını fark edip tekrar sesini alçalttı. "Godric, Rowena'nın dinlenmesi gerekiyor."

"Hayır gerekmiyor!" dedi Rowena sesini olabileceği kadar yüksek tutarak. Tam bu sırada kapının yanından bir ses daha geldi.

"Neden bir anda herkes bağırmaya başladı?" bu sözlerin sahibi tabi ki de Salazar Slytherin'di.

"Çünkü Rowena ayağa kalkmaması gerektiği halde ayağa kalkmaya çalışıyor. Sen de bir şey söyler misin Salazar?" dedi Helga ses tonunu yine ayarlayamayarak.

"Helga haklı. Üstelik bir daha düşersen seni tutmak için yanında olmayabilirim, prenses." dedi göz kırparak.

"Godric bari sen yardım et. En azından ikiye iki oluruz ve beraber onları yenebiliriz!" dedi Rowena tekrar sesini yüksek tutmaya çalışarak ama bunun üzerine öksürmeye başladı. Kısa süren öksürük krizinin ardından Godric konuşmaya başladı.

"Her ne kadar senin yanında olmayı istesem de Salazar ve Helga'nın beni öldürmesi için çok genç ve yakışıklıyım. Ayrıca senin de dinlenmem gerekiyor, Rowny."

"Rowny mi? Ah hepinizden nefret ediyorum." dedi Rowena pes etmiş bir şekilde kafasını tekrar yastığa koyarken. Ayakta duran Helga ve Salazar'ın ellerini birbirlerine vurduklarını ve Godric'in gülerek ikisine bakmasını izledi. Helga da bunu fark edip tekrar konuştu.