Sanal Aşk Üçgeni

-2-

Defne den

Evi çok dağınıktı

Duman: Üzgünüm dağınıklık için...
Defne: Bizim ev kadar olamaz! Özür dileme!
Duman: Ehehe...  Tamam.

Ben gereksiz kabloları toplamaya başladım. 

Duman: Gerek yoktu...
Defne: Oyun oynarken takılıp düşmek istemeyiz.
Duman: Haklısın...
Defne: Sen oyunları getir.  Arabada kalmıştı.
Duman: Tamam Defnem<3
Defne: Ehehe...  Dunanım<3

Duman da domates olmuştu, ben de.  Hemen gidip oyunları aldı. Tam oyunu oynamak üzereyken Ablam geldi.

Deniz: Defneeeeeğ!!!!
Defne:Efendim ablişim?
Deniz: Biliyorum çok üzüleceksin ama...
Duman: Ne oldu? Sorun mu var?
Deniz: Evet ikiniz de çok üzüleceğinizi biliyorum ama...
Defne: Ya ne oldu söyler misin!?
Deniz: Off...  Taşınıyoruz...
Duman&Deniz: NE!? NEREYE!? NEDEN!? NE İÇİN!?  NE ZAMAN!? 
Deniz: 2 Gün sonra teyzemlerin apartmanında ev tutacağız...  Annemiz de 3 Ay sonra orada olucak.
Defne: Ama...  Ama ben durada durmak istiyorum!
Deniz: Zorundayız!  Annem istedi...
Defne: Ya arkadaşlarım?
Deniz: İnternet'e görünürsün, hem az da olsa buraya geliriz! 
Defne: HAYIR GİTMEM ANNEM YURT DIŞINA GİTNEDEN ÖNCE DÜŞÜNECEKTİ...
Duman: Sakin ol şampiyon
Deniz: Ben sanki istiyorum!  Annem olmasa hayatta gitmem!!
Duman: ŞAMPİYON!!

Koşarak dışarı çıktım.  Annemi görmek istiyorum ama Duman dan ayrı kalamam!  O üzgün anlarımda yanıma gelen iki arkadaştan biri...  Bir diğeri de kız arkadaşım Ecem ama onun da annesi 4 gün önce öldü babasının da annesini aldattığı ortaya çıkmış onu da bırakamam çünkü ben insanlara kötü davranamıyorum hayır bile diyemiyorum.  Bu yüzden genelde beni suçlarlar...

2 saat sonra

Aslında orada da iyi arkadaşlar bulabilirim... Ama Duman ve Ecem gibi olmaz ki!!!  Bir süre daha düşünmem lazım...

Biliyorum hikayeler çok kısa ama sonradan uzun olacaktır

🕒