The Badboy's Property

Chapter 2

Today is my first day of school and I feel nervous. Tinakot ba naman ako ng kuya ko na may mga bully dun. Ayun mas lalo akong kinabahan.

Naligo na ako. I did my morning routines. Nakakapanibago lang dahil aalis ako ng bahay na hindi kasama ang mga friends ko. I used to fetch my friends in their houses when we go to school.

Hays. I hope may magiging kaibigan agad ako ngayong araw.

"SOPHIA CASSIDY! Lumabas ka na dyan! Let's it breakfast. Malelate na ako sa trabaho." Sigaw ni kuya mula sa baba. As if naman trabaho ang inaatupag pag maaga yan, malamang babae. Dah! He can still work in our company kahit malate pa siya no.

Bumaba na rin ako.

"Bilisan mo dyan."

"Maghintay ka. Susumbong kita kay Mommy eh." Bumalik na sila Mommy kaninang madaling araw.

"Brat."

"Womanizer."

"Sila yung lumalapit. Pinagbigyan ko lang. Kawawa eh."

"Hangin."

-
We our on our way to school. Kinakabahan talaga ako eh. Bakit kasi wala si Vince. Hays.

"Anong mukha yan?" Tanong sakin ni kuya nang nakita niyang parang hindi ako mapalagay.

"Kinakabahan ako eh."

"You'll be use to it."

After 20 minutes
"We're here."

Tumingin ako sa labas at bumungad sa amin ang napakalaking gate at pader. Hindi mo makikita ang nasa loob. Sobrang ganda.

"Good morning po Mr. Anderson." Bati ng security guard kay kuya. Wow. Famous.

"Hello po Manong Caloy, kumusta mga chix ko dito--aray!" Binatukan ko si kuya.

"Ayan Sir, nagalit tuloy gerlpren mo." Tumawa ako sa sinabi niya.

"Manong, kapatid ko po yan." May ibinigay si Kuya na Card kay Manong Caloy, gate pass yata.

"Ay hehe Sir. Akala ko gerlpren mo Sir eh. Lapitin ka kasi ng mga magaganda." Sus. Nambola pa si kuya, pero totoo yun. Hahaha.

Pumasok na kami sa loob at halos nalula ako sa mga malalaking buildings. Sanay na akong makakita ng ganyan sa US pero I didn't know that this university is such a beautiful place.

Na coconscious ako sa mga tingin ng mga estudyanteng nadadaanan namin kaya sumiksik ako kay kuya.

"Cassidy, mukha kang tanga dyan." He chuckled. Maka tanga naman oh.

"Kuya, parang gusto ko na yatang bumalik sa US."

"There's no turning back Cassidy." Hinila ako ni kuya sa isang Principal's office. Paano ko nalaman? May nakalagay sa pinto eh haha.
He opened the door at may nakaupong nasa 40's na lalake.

"Oh the great Jax Dylan Anderson. Na miss ka ng school." Humalakhak si Kuya.

"Sir naman. Di ko alam kung totoo yan o sarcastic eh hahaha."

"Namiss ka kasi ng guidance counselor office. Suki ka pa naman dun hahaha." Napakamot lang ng ulo si Kuya. Nakita kong tumingin sa akin ang principal. "So, who is this beautiful lady?"

"She's my sister. " Bumaling ito sa akin. "I'll leave you here, may trabaho pa ako. He can give you all the information you want. Bye." He kissed me on my forehead. He bid a goodbye to the Principal.

"Hello po. I'm Sophia Cassidy Anderson." Tumayo ang principal and he offer his hand for a shakehand.

"I'm Mr. Alejo Romero, your school principal. So, let's take a sit." Umupo ako sa chair sa harapan niya. "So Miss Anderson, since you are new here, I will give you a book that contains all the information in this school."