DORUK
Hiçbir zaman bir kızla uzun süre çıkan ona bağlanan bir tipolmadım. Arkadaşlarıma bile o kadar bağlı bir insan değilimdir. Sanırım buhayatta gerçek anlamada değer verip sonuna kadar beraber olabileceğim iki kişivar. Bunlardan birisi kız kardeşim Ayla… Diğeri ise kız kardeşime ve bana kendiçocuklarıymışız gibi bakıp bizi bugünlere getiren amcam Semih… Kısacası sahipolduğum tek ailem.
Anne ve babamın yüzünü bile hatırlamıyorum diyebilirim.Amcamın söylediğine göre onlar bir trafik kazasına kurban gittiğinde Ayla 3yaşında ben ise altı yaşındaymışım. Amcamız büyürken yokluklarını yer yer çokçektiğimiz bu iki insanın yerini hep doldurmaya çalışmıştı. Bizi gerçektenseviyordu. Dediğim gibi kendi çocuklarıymışız gibi… Durum böyle olunca amcamısevmemem onu babam gibi görmemem imkansız bir hal alıyordu.
Ayla’ya gelince… O benim içim çok önemliydi. SanırımMiray’ın arzuladığı koruyucu abiydim onun için… Tabii Apollon gibi kıskançolduğum zamanlarda olmuyor değildi. Ama yine de iyiydi kardeşimle aram. Hepöyleydi… Amcamın bize verdiği sınırsız özgürlüğü onun için kısıtlıyor olmamarağmen o da en az benim onu sevdiğim kadar severdi beni. Belki kızar çemkirirtavır yapar ya da küserdi ama sonunda yine barışır eskisi gibi olurduk.
Mesela biz Amerika’da yaşarken amcamın dövme konusunda biziserbest bıraktığı gün -sanırım bunun nedeni kendi vücudunun da dövmelerle doluolmasıydı- Ayla’nın vücudunun tek bir yerine bile dövme yaptırmasına izinvermemiştim. Bu konuda benimle çok tartışmıştı. Aslında haklıydı da… Sonuçtabenim vücudum dövmeden geçilmezken bunu kendisine yasaklamam adil değildi. Amayine de… Bilemiyorum izin vermemiştim. Gerçi bu onun sonradan gizlice bir ikiyerine dövme yaptırmasına engel olmamıştı. Sanırım en uzun tartışmamız bu dövmemeselesi üzerine olmuştu. Amerika’da kaldığımız üç yıl boyunca senede birkaçsefer mutlaka dövme konusu yüzünden tartışır, küser –daha çok o bana küserdi-ve barışırdık. Ve amcam hiçbir zaman aramızdaki ilişkiye müdahale etmezdi.
Türkiye’ye döndüğümüzde –ki bu 4 ay kadar önceydi- bendövmelerim yüzünden bir özel okula gitmek zorunda kalırken kardeşim tamamenkendi isteğiyle bir devlet lisesine yazılmıştı. Amcamın para bakımındanherhangi bir sıkıntısı yoktu. Hatta benim gibi 20 çocuğu daha abartısız rahatbir şekilde özel bir okulda okutabilirdi. Ama dediğim gibi Ayla’nın tercihiydi.Gerçi bunun benimle aynı okula gidip sürekli onu kontrol etmemem içinyaptığından neredeyse emindim. Ama yine de sesimi çıkarmamıştım.
Ve buraya Amerika’nınaksine hızlı bir şekilde uyum sağlamıştık. Özellikle de ben… Kaynaşmak içinçabalamama bile gerek kalmamıştı. Bir ortama girdiğimde yeni olduğumdan mıdırbilmem herkes yanıma gelip selam vermiş ve benimle tanışmak için fazla heveslibir izlenim uyandırmışlardı. Özellikle kızlar... Kızların benimle bu kadarilgilenmesi sonucunda buraya geldiğimden beri iki kızla çıkmıştım. İkincisi ilehala beraberdim… Buse. Aslında sadece iki kızla çıkmış olmam mucizeydi.
Ayla bu huyumdan nefret eder ve her fırsatta “Kızlarınkalbini bu kadar çok kırma ahları tutacak ve bu yüzden ben senin gibi biriyleçıkacağım… Senin gibi biriyle çıkmamı istemezsin değil mi Doruk?” derdi. Ve buher söyleyişinde ilki kadar sinirimi bozardı. Çünkü hayır, Ayla’nın benim gibibiriyle çıkmasını istemezdim. Ve bu fikirde hoşuma gitmiyordu. Böyle birisiolmam… Kendimi kötü gibi hissetmeme neden olurken aynı zamanda ruhumusıkıyordu. Nahoştu.
