Yaz tatilim düşündüğüm gibi geçmemişti.Ailemle hiç vakit geçirememiştim,ailemin işleri çok yoğun olduğu için bir türlü birlikte tatile çıkamamıştık.
Babam özel bir şirkette mühendislik yapıyordu.Annem ise devlet hastanesinde hemşirelik yapıyordu.Onlar çalıştığı için ben de evde yatmaktan başka bir şey yapamadım.Kocaman üç ay boş boş geçmişti.Bu yüzden okula dönmek istemiyordum ama arkadaşlarımı da çok özledim.Bu yüzden alarmımı 7.00 kurdum.Umarım uyanabilirdim.
Sabah kalktığım da saat 7.50 idi."Hadi ama bir günde okula erken gideyim ya"diye söylenmeye başladım.Hemen formamı giyip yurttan çıktım.Okula gidince Betül'ü bir güzel kızacaktım.Hem çocukluk arkadaşım hem de oda.Neden beni uyandırmadan çıkıp gider ki.Bir gün gerçekten erken kalkacağım.Kendi kendime söz verirken bir yandan da koşuyordum.
Bir anda sert bir cisme çarptım.Kitaplarımla birlikte ben de yeri boyladım.Hemen kafamı kaldırıp neye çarptığıma baktım.Keşke bakmasaydım,önümde beni öldürecekmiş gibi bakan bir çift göz vardı.Gözleri de saçları gibi simsiyahtı.
Şuan korkmam gerekirdi ama ben böyle bir kız değildim.Bir kere benim oturup susmak hayat felsefeme aykırıydı.Hemen kalkıp üstümü silktim ve bağırarak konuşmaya başladım."Önüne baksana be!!Kör müsün?" dedim.Konuşmaya devam ediyordum ama çocuk hiç bir tepki vermiyordu.Konuşmaktan nefes nefese kalmıştım.Nefesimi kontrol etmeye başladığım anda güldüğünü fark ettim ve bir an gülüşünün çok güzel olduğunu düşündüm.Kendimi toparlayarak ciddi bir yüz ifadesine bürünerek "Neye gülüyorsun?Ayı mı oynuyor?"dedim.Gülmeye devam ettikçe sinirlerim daha da gerildi.Tam elimi havaya kaldırıp ona tokat atacağım sırada kolumu sertçe tuttu.Ne olduğunu anlamadan kendimi duvarda buldum.Bir anda gözleri koyulaştı.Bana yaklaşırken korkmadan edemedim.Boşta kalan elimle onu ittirmeye çalışıyordum ama bir santim bile gerilemedi.Hala bana yaklaşmaya devam ediyordu.Hiç birşey yapamadan kulağıma eğilip fısıldadı"Demek o sensin"dedi...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Benim Hikayem
RomanceBen Yaprak Karadağ 17 yaşındayım ve hiç aşık olmadım.Olmak da istemiyordum zaten ben Mert ve Betülle yetiniyordum.Sonuçta ikisi dışında kimseye ihtiyacım yoktu.Onlar benim herşeyimdi. Onlar benim can dostlarımdı.Betül çocukluk arkadaşımdı.Mertle is...