" ช่วยกูด้วย!!' วีตะโกนลั่น จินที่ควานหากุญเเจ
ได้เเล้วรีบวิ่งไปหาวีเเล้วนำไม่เบสบอลหนาที่
ตนถือไว้อยู่ตีไปที่หัวของซากศพอย่างรุนเเรง
จนคอขาดกระเด็น
วีนั่งขุกเข่าลงบนพื้นอย่างเหนื่อยอ่อน
" มึงลุกขึ้นมา ...ไหวไหม ให้กูอุ้มไหม?"
จินเข้ามาถาม เเล้วประคองเพื่อนคงขึ้น
" กูขอโทษนะมึง ที่ทำให้มึงเจ็บเเบบนี้ " จินพูด
" ขอโทษเ🐵ยไร กูควานหาที่ตายเอง ถ้ากูอยู่
นิ่งๆมันก็คงไม่มา " วีมองหน้าจินเเล้วยิ้มให้
" มึงอะ กูอยู่นี่เเหละ มึงเอากุญเเจไปไขเหอะ
เพื่อนรอ " วีพูดเเล้วจินพยักหน้า
จินรีบวิ่งไปไขกุญเเจเปิดแผงกั้นสะพานทันที
ไขอยู่หลายๆรอบมาก จนไฟที่เเผงกั้นมีการ
ตอบสนอง เป็นการบอกว่ามันใช้ได้เเล้ว
" เเล้วจะให้กูทำยังไง ในเมื่อที่เปิดมันพังเเล้ว?"
จินเดินมาทางวี ซึ่งวียืนอยู่ตรงที่เปิดแผงกั้น
พอดี " กูจะลองเปิดดู " วีพูด เเล้วทำการกด
ปุ่มสีเเดงเด่น ที่เขียนบนหัวว่า on / off
โดนการให้เลื่อนไปทางใดทางหนึ่ง
วีเริ่มทำการเลื่อนปุ่ม ...
เเต่แผงกั้นไม่มีการตอบสนองอะไรทั้งสิ้น
" เอาไม่มานี่ " วีพูดเเล้วเเย่งไม้เบสบอลจากมือ
จินไป
" มึงอยู่ห่างๆนะ"
" มึงจะพังมันหรอ? " จินถามเเล้ววีพยักหน้า
'ปั๊ก!!! "
เมื่อวีพังปุ่มเปิดเเล้วจู่ๆก็มีเสียงหวอขึ้นเป็น
สัญญาณว่าเเผงกั้นอันเเข็งเเรงได้เปิดเเล้ว
ทั้งสองคนรีบกลับไปที่รถทันที เเต่ด้วยความที่
![](https://img.wattpad.com/cover/169016928-288-k922389.jpg)
أنت تقرأ
จับให้มั่น จับคั้นกินสดๆYou aRe a ZoMbe [ bts x you ]
أدب الهواةYou are my galaxy But you are a zombie that eats human life on this planet until there are no good pieces left How can I love you?