จับให้มั่น จับคั้นกินสดๆYou aRe a ZoMbe [ bts x you ]

ลักยิ้ม 5

" ช่วยกูด้วย!!' วีตะโกนลั่น จินที่ควานหากุญเเจ

ได้เเล้วรีบวิ่งไปหาวีเเล้วนำไม่เบสบอลหนาที่

ตนถือไว้อยู่ตีไปที่หัวของซากศพอย่างรุนเเรง

จนคอขาดกระเด็น

วีนั่งขุกเข่าลงบนพื้นอย่างเหนื่อยอ่อน

" มึงลุกขึ้นมา ...ไหวไหม ให้กูอุ้มไหม?"

จินเข้ามาถาม เเล้วประคองเพื่อนคงขึ้น

" กูขอโทษนะมึง ที่ทำให้มึงเจ็บเเบบนี้ " จินพูด

" ขอโทษเ🐵ยไร กูควานหาที่ตายเอง ถ้ากูอยู่

นิ่งๆมันก็คงไม่มา " วีมองหน้าจินเเล้วยิ้มให้

" มึงอะ กูอยู่นี่เเหละ มึงเอากุญเเจไปไขเหอะ

เพื่อนรอ " วีพูดเเล้วจินพยักหน้า

จินรีบวิ่งไปไขกุญเเจเปิดแผงกั้นสะพานทันที

ไขอยู่หลายๆรอบมาก จนไฟที่เเผงกั้นมีการ

ตอบสนอง เป็นการบอกว่ามันใช้ได้เเล้ว

" เเล้วจะให้กูทำยังไง ในเมื่อที่เปิดมันพังเเล้ว?"

จินเดินมาทางวี ซึ่งวียืนอยู่ตรงที่เปิดแผงกั้น

พอดี " กูจะลองเปิดดู " วีพูด เเล้วทำการกด

ปุ่มสีเเดงเด่น ที่เขียนบนหัวว่า on / off

โดนการให้เลื่อนไปทางใดทางหนึ่ง

วีเริ่มทำการเลื่อนปุ่ม ...

เเต่แผงกั้นไม่มีการตอบสนองอะไรทั้งสิ้น

" เอาไม่มานี่ " วีพูดเเล้วเเย่งไม้เบสบอลจากมือ

จินไป 

" มึงอยู่ห่างๆนะ"

" มึงจะพังมันหรอ? " จินถามเเล้ววีพยักหน้า

'ปั๊ก!!! "

เมื่อวีพังปุ่มเปิดเเล้วจู่ๆก็มีเสียงหวอขึ้นเป็น

สัญญาณว่าเเผงกั้นอันเเข็งเเรงได้เปิดเเล้ว

ทั้งสองคนรีบกลับไปที่รถทันที เเต่ด้วยความที่