" เเล้วมึงก็วิ่งไงหนีไปเรื่อยๆงี้?" จองกุกมองหน้านิ่ง...
นำจุน
..กูคิดถึงมึงอีกแล้วหวะ..." ผมขอโทษนะ...ผมมันขี้ขลาดเกินไป "
...
" เเล้วที่พี่จินบอก ...มันตายไปนานเเล้ว...หมายถึงพี่ผมใช่ไหม?"
นัยตาของยุนกิเริ่มมีน้ำคาตลอ
" อ่า....คือ"
" ...ยุนกิ ไม่เป็นไรนะ...เขาทำเพื่อปกป้องพวกเรา" .....
" ฮือ....ผมยังไม่เคยเห็นหน้าพี่เขาเลย..."
จริงสิ ยุนกิพี่มันเคยเล่าว่ามีน้องฝาเเฝดคนนึง
เกิดมายังไม่เคยเห็นหน้ากันเลย...ป็นเพราะทางบ้านทะเลาะกัน เลยต้องอาศัยกันเเบบต่างคนต่างอยู่จริงๆต้องได้เจอกันเมื่อวานสินะ...
" เเล้วพี่เขาอยู่กับพวกคุณ เขามีความสุขดีไหม?"
ดีสิ ฉันได้เเต่ตอบยุนกิในใจ
" อืม...ก็เหมือนเเก๊งทั่วๆไป ที่เรียนด้วยกันไปไหนก็ไปด้วยกัน" จีมินตอบ
" นั่นสินะ...เเต่ผมไม่เคยเห็นพี่เลย พี่คือพี่เเจวอนใช่ไหม?" ยุนกิร่างน้องมองมาทางฉัน
" อ๋อ..อื้ม พี่จองเเจวอนนะ "
" ครับ ^^ พี่นำจุนคงรักพี่มากเเน่ๆเลย เวลาเจอกันทีไร ก็เล่าแต่เรื่องพี่ "
หะ....รักมากหรอ...
มึงอย่าทำให้กูต้องคิดถึงพวกเขามากไปกว่านี้ได้ไหม!!!
VOUS LISEZ
จับให้มั่น จับคั้นกินสดๆYou aRe a ZoMbe [ bts x you ]
FanfictionYou are my galaxy But you are a zombie that eats human life on this planet until there are no good pieces left How can I love you?