That Nerd Is A Mafia Princess

Chapter 24

》Leislie POV

"Anong ginagawa mo dito?" Sabay naming tanong.
"Ahh tumatae?" Anong klaseng sagot yan kahit bata di maniniwala.
"Ikaw yung tae."sambit ko at tumayo
"You look like stressed wanna grab some dessert? There's a nearby store in here." I nod as a response and followed him.

While we are walking he broke the awkward silence.
"Geez you haven't change have you." I look at him in a confused look. While waiting for an answer he just mess at my hair not even bother explaining so I only shrug it at my thoughts.

As we reach the store the pinned pictures caught my attention. Kinuha ko ang litrato hindi ko napansin na may tao pala sa likod ko.
"Pasensya na ho pinakelaman ko ng walang permiso." Paumanhin kong sabi

"Sila yung unang kumain dito sa tindahan yung iba pang sampu, pang bente, pang limangpu,may pang isang daan." Sabay turo sa litrato ng dalawang bata. Tiningnan nya ko,tingin na napakalambot those are not the eyes for the stranger, it is the eyes for a worried father.
"Alam mo kahit malamig ang ekspresyon ng mukha mo nararamdaman ko mabait ka tatanungin kita." Napalingon ako sa lalaki

"Ija bakit ka malungkot?" Hindi ako nakasagot sa tanong nya
"Mahirap ang madaming dinadala mas mabuting ilabas yan bago sumabog at lumala." Sambit nya

Nag paulit ulit yung mga iyon salita sa utak  ko

》Lex POV《

"Nandito ka pala Raphael." Sabi ko
"Ano naman problema kung nandito ako ha."pasigaw nyang sabi
"Pagabi na kasi baka nakakalimutan mo pa yung isang trabaho mo." Sambit ko
"Ha? Anong trabaho pinagsasabi mo bata."
"Diba ikaw si Raphael sa umaga Raphaela sa gabi." Pabakla kong sabi
"Siraulo ka bang bata ka ha? Raphaela Raphaela ikaw nga Lexi sa gabi eh."
"Tsk bigyan mo na lang kami ng ice cream itong tanda na to. Ganyan ba lagi trato mo sa costumer mo?" Sabi ko
"Hindi! Sayo lang di ka naman nagbabayad nang uumit ka lang ng pagkain dito.
"Tsk ice cream lang eh damot wamoowwwtttttt."

Hinanap ko si Louise nakita ko sya doon sa may sulok tinitingnan yung mga litrato na naka lagay nilapitan ko sya at tiningnan ko kung ako yung pinagmamasdan nya at nagulat ako kasi hanggang ngayon nandoon pa din yung mga litrato namin kami yung kauna unahang kumain dito giknamit ni Raphael yung naipon nyang pera sa loob ng sampung taon mga nasa mid 40's na sya hindi na ko nagsalita .

"Hindi ko talaga tinapon yan nagbabakasakali ako na isang araw pparehas kayong pupunta ulit dito.

Napatingin kami sa kanya totoo ngang matagal na kaming di pumupunta ng magkasama. Ako kasi pumupunta ako dito kapag hindi busy o kaya kapag magbabakasyon ako.Sa ngayon may mga hindi pa din naalala si Louise may epekto pa din sa kanya yung gamot.

"Sa loob na ako magpapaliwanag tara magluluto ako ng hapunan tutal pagabi naman na."

Tumango na lang kami.