Bir İmam-hatiplinin Günlüğü

Tanıtım

***
Gözlerimdeki öfkeyle karşımdaki kıza bakıyordum. O da benden farksız sayılmazdı fakat atladığımız bir kısım olmasaydı. O ağladı ağlayacakken ben yüzümde her tartışmamda ve sonrasında takındığım itici tebessümüm yer alıyordu. Kesinlikle amacım kışkırtmaktı. Ben gözlerimle Başak'ı doğrarken odanın kapısı açıldı. İçeriye babam girmişti.

Babamı görünce gülümsemem daha da genişledi. Her zamanki gibi olacaktı işte. Babam bana evde kızacaktı ama evden önce burada hakkımı arayacak yine desteğini esirgemeyecekti. Yüzüne baktığımda babamın her zamanki ifadesinden takındığını gördüm. Hah dedim içimden. Aslan babam.

Ben kendi düşüncelerimle oyalanırken babamın koltuğa oturup müdüre baktığını gördüm. Ve huzursuzca yerinde kıpırdanıp dudaklarını araladığını..

"Esila'nın naklini istiyorum." dedi.
Gülümsemem yüzümde donarken öylece babama baktım.

"Ama Faruk bey-" diye müdür söze karışacakken;

"Hemen şimdi!" dedi babam pekte rica etmeyen ses tonuyla. Müdür bey babamın uyarısını almış gibi bilgisayarına yöneldi. Ben ise sadece şaşkınca izlmekteydim.

Ciddi misiniz?

****
Güzel bir kurguyla karşınızda olduğuma inanıyorum.

Esila Serdem