Under The Moonlight

Τατουάζ

Ένιωθα ακόμη τα χείλη του στα δικά μου την ώρα που έτρεχα, ψάχνοντας την μυρωδιά της Άριελ. Δεν ήξερα αν θα ξεπερνούσα ποτέ τα αισθήματα που είχα γι' αυτόν.

Οινόπνευμα χτύπησε τα ρουθούνια μου. Οινόπνευμα μπερδεμένο με μέντα, γη και μέταλλο. Η Άριελ με την Ιρένε πρέπει να ήταν μαζί. Τις βρήκα όρθιες να με περιμένουν.

"Σε μυρίσαμε" εξήγησε η Ιρένε πριν προλάβω να κάνω την ερώτηση.

"Πώς μυρίζω;" Δεν μπορούσα να μην ρωτήσω.

"Θάλασσα και αλκοόλ" αποκρίθηκε μαγκωμένη η Άριελ.

Άθελά μου σκέφτηκα πόσο ελκυστική θα με έβρισκε ο Τζέικ αν μύριζα έτσι. Ανατριχιάζοντας, τον έδιωξα από το μυαλό μου.

"Πλάκα μου κάνεις, έτσι;" ρώτησα με ένα γελάκι.

"Όχι, αυτή είναι η μυρωδιά του αίματός σου. Πολύ θα ήθελα να δοκιμάσω λίγο" ψιθύρισε και έγλειψε τα χείλη της. Οπισθοχώρησα φοβισμένη.

"Στο θέμα μας τώρα" την προσγείωσε αυστηρά η Ιρένε.

"Θα σε πάω στην επικράτεια των Βρικολάκων" είπε η Άριελ. "Η Ιρενέια έχει μια αγέλη να καθοδηγήσει, οπότε θα αποχαιρετιστούμε εδώ" πρόσθεσε με φωνή που έσταζε απέχθεια.

Η Ιρένε την αγνόησε επιδεικτικά και στράφηκε προς το μέρος μου.

"Καλή τύχη, μικρή βρικόλακα" με χαιρέτησε  με ζεστή φωνή και, προς έκπληξή μου, είδα ένα δάκρυ να γυαλίζει στο κοφτερό της μάτι. "Ελπίζω να βρεις αυτό που ψάχνεις".

Έκανε μεταβολή και προχώρησε προς την αγέλη της. Όμως, υπήρχε κάτι τελευταίο που ήθελα να της πω.

"Ιρένε! Πες στον Τζέικ ότι... ότι τον αγαπάω" φώναξα.

Πάγωσε. Γύρισε και με κοίταξε. Το δάκρυ κύλησε, αλλά το είδα μόνο εγώ, καθώς έφτασε δίπλα μου με υπερφυσική ταχύτητα και με αγκάλιασε.

"Τελικά υπάρχουν και βρικόλακες με αισθήματα" μουρμούρισε συγκινημένη.

Η Άριελ κάγχασε περιφρονητικά. Καμιά μας δεν της έδωσε σημασία.
"Αντίο, Ιρένε" χαμογέλασα. "Θα τα ξαναπούμε".

"Ναι".

Με άφησε και εξαφανίστηκε ανάμεσα στα δέντρα.

Γύρισα το βλέμμα μου στην Άριελ, που δεν με κοιτούσε πια σαν κελεπούρι.

"Μήπως παίρνω στη χώρα μου μια λυκόφιλη;" Η ερώτηση ήταν ρητορική. Ήξερα τι είχε στο μυαλό της.