Stolen Shots #makeITsafePH #WritingContest

Stolen Shots | A Short Story

Third Person's P.O.V.

*click* *click*

Tunog ng camerang nakatutok sa isang dalagitang nagjo-joke sa mga ka-barkada niya

"Bes, ano sa tingin mo?? Sapat na ba tong itsura niya dito para mapahiya siya??" takang tanong nito

"Hindi lang sapat kasi sapat na sapat bes, hahaha" may galak na sabi nito

Balak nilang dalawang ipahiya sa social media ang dalagita sapagkat malaki ang galit ang pagka-inggit ng dalawa dito.

"Bes, i-post na natin"

"Sige ba" sabi nito na may pagka-maangas dahil mapapahiya ang babaeng kinagagalitan nito sa libo-libong mga tao.

*1 hour after*

Na-i-post na ng magkaibigan ang mga nakakahiyang litrato ng babae sa kanya-kanya nilang social media accounts at nakahanda ng pagtawanan, apihin, at mapahiya

Aria's (stolen girl) P.O.V.

Ngayun ay malapit na ang break namin at handa na akong lumabas para kumain dahil kanina pa ako gutom.

"Jane, gutom na akooo" sabi ko sa kaibigan ko na nakikinig ngayon sa lecturer namin.

"Ano ka ba. Di ka na nabubusog" may iritang sabi sakin ni jane

*after 23 minutes*

paglabas ko ng room namin nagtataka ako kung bakit andaming mga estudyanteng nagkalat at titignan ako saby tatawa o kaya naman ay ngi-ngisi tapos haharap uli sa kanilang mga cellphone

pero hinayaan ko lang sila kasi sure ako na wala naman ung kwenta eii

Girl 1: bes, tignan mo ohh ang epic nung mukha nya rito. Nakanganga, hahahaha

Girl 2: mas malala to bes nakatulog siya sa klase nila tas tumutulo ung laway

Boy 1: i salute the person who post this. Hahaha

Boy 3: tado. Pasalamat ka wala siya sa paligid kung hindi makiki-epal un dito at iiyak

Boy 2: huy manahimik nga kayong lahat andito siya!!! Hahaha

And someone hits me with an egg

Ano?! Itlog?? the hell

And then sabay-sabay nila tinutok ung cellphone nila sakin

*click* *click*

At binato na nila akong lahat ng itlog at kamatis.

Sh*t i look like a clown in here

"Bagay lang yan sayo hahaha"

Lumapit sa akin ung babae at isinaboy sa akin ang isang bote ng paint

"Whore!!" sabi ng may hawak ng spaghetti at isinampal ito sa sa aking pagmumukha

"Walang kwenta"

"Plastic"

Those words. Those words hits me very well. Kanina lang masaya akong nakikipagkwentuhan and now, pinagtatawanan na nila ako ng dahil sa mga stolen shots ko na kinunan ng kung sinuman na alam ko ay malaki ang galit sa akin

Wala na akong magagawa. Wala na akong mukhang ihaharap sa kanila kaya tumakbo nalang ako paalis

"That's right b*tch! Run away! duwag!!" sigaw na sabi sa akin ng isang babae

papalagpasin ko muna toh. pero one na ayaw ko na hindi ko na pipilitin pang magtiis ang sarili ko at tatapusin na agad lahat ng ito.

sabi ko sa aking sarili havang nakaharap dito sa harap ng salamin.

Ngayon ay naandito ako sa cr at nag kulong. Buti nalang at may dala akong extrang damit na pamalit dito sa puro matsya kong uniform

And thanks god dahil may shower dito sa loob ng isang cubicle. Pwede na rin un para hindi ako manlagkit

*after 30 minutes*

Tapos na akong makaligo. Pero pagtingin ko sa relo ko tapos na pala ang 1st subject namin pagkatapos ng break.

Pero nagtataka pa rin ako kung bakit hindi ako ipinagtanggol ng mga kaibigan koh at kahit sila tuwang-tuwa rin, even jane

Bubuksan ko na sana ang pinto ng cr pero naka-lock ito

Paano ito malo-lock?? Ehh may mga tao pa naman rito sa school... Unless nalang kung ni-lock ako nung mga bullies

pagkatapos kong maisip ung thought na un nagsimula na akong magsisi-sigaw pero wala. walang epekto

At napag-desisyunan ko nalang umupo dito sa isang gilid ng c.r. at tinawagan sila mommy na baka hindi ako makaka-uwi ngayun dahil may gagawin kaming project sa bahay ng kaklase koh.

Nang dahil sa pangbu-bully nila napilitan akong magsinungaling.

Hanggang sa bumigat ang aking mga talukap at nakatulog.

*week after the incident*

Araw-araw na nila akong inaasar ngayon at ung mga kaibigan ko nilayuan na ako dahil isa daw akong malaking kahihiyan at dumi para sa pangalan nila.

Di ko na alam kung anong gagawin ko ngayo. Di ko alam kung makakaya ko pa ba to. Pero sana lang makaya ko dahil kung hindi susuko nalang ako.

Mag-isa nalang ako ngayung naglalakad sa corrigidor at nakayuko.

Hanggang sa may nakabangga sa akin at natapunan ako ng orange juice na iniinom niya

"So ganon?? Tatalikuran mo nalang ako at hindi magso-sorry sa akin, hah?!"

"At bat naman ako ung magso-sorry sayo?? Ako ba ung nakabangga sayo?!!"

Hindi ko alam kung saan ako kumuha ng lakas ng loob para sagutin siya

"Psh. Just a waste of time." then lumayas na siya

*1 day after*

"Di ko na kaya ung pagtrato nila sa akin" pabulong kong sabi habang umaakyat sa harang sa rooftop ng university namin

"Uii guys tignan nyo ung girl ohh!! Tatalon na ata!!" di ko na marinig ung iba nilang sinasabi sa akin dahil 6 na palapag ang layo ko sa kanila

"Pigilan niyo siya!!" wow naman. thank you ahh ngayun nako-konsensya na kayo sa akin. But im so sorry di ko na kaya pa.

Unti nalang at babagsak na ako...

Pumikit na ako at hinihintay ang pagbagsak ko. Pero wala akong maramdaman. syempre patay na ako.

Then dumilat na ako para makita ang langit. but imbis na ayun ung makita ko.

nakita ko ung lalakeng president ng supreme pupil govermet at yakap-yakap ako.

"please wag" sabi niya sakin

Then it makes me comeback in reality na kahit sinuman ang sumira sa akin may tao pa rin na bubuo at maniniwala sa akin.

~•~

Ngayon ay nakababa na ako sa rooftop at umamin na rin sa kin ung nagkalat ng stolen shots at pinatawad ko sila.

Ngayon ay magkaka-ibigan na kaming lahat at handa ng gumawa ng panibagong bukas.

~•~

The End

Stolen Shots | Iany Lis

#StopBulliying