I don't know

Chapter 2 : Corners

unfamiliar but welcoming...

That was the feeling when I first saw him. It's a new feeling that I accepted dearly. But I never knew that it could end up like this .

:)

[A's POV]

Here I am sa last row while staring at this creature's back. A straight and masculine back with a black and untidy hair.

parang ngayon ko lang siya nakita, Sabagay Hindi naman ako pumasok nung first meeting. Lels -___-

Umupo nalang ako sa corner ng classroom , favorite spot ko talaga ang corner ng room ever since tumungtong ako ng college... Ewan ko ba, baka kase mahiyain ako ng konti.. :3

"HI AERIE!!!"

may sumigaw ...

Oo may sumigaw,

take note sa tenga ko mismo

-__-

hindi na ko nakapagreact agad , Nabutas na ata eardrums ko WAAAHHH TT-TT

"ay, sorry A !! he he."

tapos ngumiti siya saken.

"Ikaw pala yan! Letsugas ka!! binutas mo pa eardrums ko !! HUMANDA KAAAA!!!"

Tapos sinubukan ko siyang hulihin.. *^*

Curious ba kayo kung sino yun?

Si Peter lang naman yun..

Yung isa kong' classmate na may ADHD -__-

DJK. assuming lang ako. Ang harot kase nun, talagang mapagkakamalan mo siyang may ADHD =__=

"Ayoko na, time out !!!" hinihingal na talaga ako .

jeskelered >___<"

"ay! beyen A! ang hina mo naman, Sige bibili nalang ako ng soft drinks sa canteen"

Tapos patakbo siyang bumaba...

See ? Bibili pa ng soft drinks sa ground floor after magpahabol saken?? eh nasa 3rd floor kaya kame >3<

Grabe, Siya na endorser ng kung anong energy drink.. xDD

Papasok na ko sa classroom , napansin ko na wala parin si mam.

Nawala ako sa sarili ko at sa harap na pintuan ako napadaan.

Tapos ...

N-nagka ...

Nagka...

Nagka eye contact kame ni kuyang nakatalikod kanina..

I thought everything went slow mo , like the time was just ours and everyone just vanished leaving us behind.

Hanudaw ?? Lels.

Ganito lang yan....

Ang cute niya pala :)

Fair complexion, mas matangkad saken ng isang dangkal, and those eyes..

those eyes...

Emegesh >///<