Kabanata 2

1 0 0
                                    

Kabanata 2

A year later.....

'Let them know that we sti-'

I picked up my phone and answet the call. T'was from Dave.

"Hey. Sup?"

("Mantis. We need you here in the Philippines.")

Napakunot ang noo ko. "Why? You know, I'm planning to stay here for good. I don't have plans going back to that country."

("You really need to- Is this Dakota Mantis Michaella Romanoff?- Hey that's my phone.")

Napatayo ako. Fuck! What is happening. "Dave? You there. What is happening?" Sigaw ko.

("You need to get here. A.S.A.P.")

at naputol ang tawag. Sinubukan ko siyang tawagan ulit pero di ko na siya ma contact. Sht!

And then I received an email from Jade na kailangan ko rawng bumalik ng Pilipinas. What on earth is happening to this people? Ayokong umuwi ng Pilipinas but heck! I am going back because of them.

I immediately booked a flight and pack my things. Time to say goodbye for my baby cooper for now.

-

"Thank you for flying with us." Bumaba na ako ng eroplano at kinuha ang mga bagahe ko. I now regret buying lots of things there kase di ko naman kayang dalhin lahat ng 'yon.

I saw a sign board with my name written on it kaya nilapitan ko iyon.

"Are you Miss Romanoff?" Tanong ng taong nakahawak sa sign board. Tumango ako.

He motioned his head on the exit. "Follow me."

Nakakunot noong sinundan ko siya and I found myself sitting inside a van.

"Where are we going?" I asked but he didn't respond. He is stiff. No emotions written on his face. Ugh! I'm starting to hate him.

"Can you just tell me where we are going? You're driving for almost an hour. Nawawala na tayo?"

And hindi na naman siya sumagot. Para akong kumakausap ng hangin. I'm getting bored here.

Makalipas ang ilang oras ay nakarating na ata kami sa aming pupuntahan dahil tumigil na siya sa pagda-drive.

Bumaba nalang ako dahil iniwan naman niya ako. Bastos! Iniwan ko nalang ang mga bagahe ko at naglakad na papasok ng isang building.

"Wait up, jerk!" sigaw ko. Mabuti nalang at naabutan ko pa ang elevator na malapit nang magsara. Kaloka tong lalaking to oh!

"Where are we going? Like I am asking this for a hundred times and I'm gonna ask you this for whatever times it is. Just please answer me."

Tiningnan niya lang ako at humarap sa pinto ng elevator. "Nice talking." bulong ko.

Nakakainis na siya ha. Kala mo naman kung sinong gwapo eh para siyang siga sa kanto na may dalawang piercing sa taenga.

Bumukas ang elevator at tumambad sa harapan ko ang isang kwarto. Or office? Tuloy tuloy ang pasok niya sa pintong 'yon kaya sinundan ko nalang.

"What the fuck?" Bulalas ko.

Dave is tied on a chair as well as Jade. Si commander ay nasa sulok na may tali sa kamay at paa.

"Hey. Untie them fucking assholes." Sigaw ko.

May humawak sa balikat ko at ito'y aking binalibag. What on earth is happening?

"Chill, Mantis. Umupo ka nalang jan." Wika ni Dave. Baliw ba siya? Nakatali siya tapos may pangiti-ngit pa siyang nalalaman. Padarag akong umupo sa isang swivel chair at ikinrus ang aking mga braso. May lumabas na hologram sa harap namin. Isang lalaking nasa mid 50's at may mga kasama siya na men in black. Ew!

She Who Stole Morpheus Theisen's HeartTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon