Kon ik maar terug in de tijd😔

Deel 7

Wat gebeurt is: Rabab stuurde ons weg omdat ze ff wat moest doen dus liepen wij weg en gingen we weg ik was toch wel nieuwsgierig wat ze aan het doen was dus liep ik naar z'n raam naast de deur zodat je kan kijken wie daar ligt enzo. Ik keek uit het raam en zag dat ze aan het schrijven was en ondertussen zat ze te huilen ik was echt benieuwd wat ze aan het schrijven was dus liep ik naar binnen........

Perspectief Rabab: iedereen was weg dus had ik ff tijd voor me zelf ik pakte papier en een pen en begon te schrijven Terwel ik daar mee bezig was liet een paar tranen vallen (later in het verhaal weten jullie wat ze heeft geschreven xx schrijfster) Amir kwam binnen dus veegde ik snel mijn tranen weg en verstopte ik snel het briefje in mijn zak. Kom gaan we of moet je nog wat doen vroeg hij uhm nee dankje we gaan gwn nu ik liep de kamer uit en liet een briefje vallen ik pakte het snel op en liep veder ik ben nu eindelijk ontslagen uit het ziekenhuis en hoop dat ik hier nooit meer naar toe moet komen aan gekomen bij de auto van Amir stapte we allemaal in de auto wil je terug naar school of ga je liever naar huis vroeg Amir. Uhmmm  breng me maar gwn maar huis. Oké is goed kreeg terug als antwoord onderweg keek ik of ik mijn sleutels in mijn zak had maar nee ik pakte er een brief uit ik vouwde het open lieve schat je bent nog lang niet van ons af we hebben je nu laten gaan maar we komen terug geloof me😈😈
Ik kon mijn ogen niet geloven en las het elke keer over nieuw en over nieuw we zijn nu voor mijn huis Amir wil je mee naar binnen aub vroeg ik terwijl ik naar de grond keek. Ik zij die terug ja wie anders heet hier Amir. Okey is goed kom dan. En ik stapte de auto uit bij de deur klopte ik aan en raad eens wie open deed mijn broers ze keken van mij naar Amir en dat echt iets van 10 keer ofzo ik zij nog doei tegen Amir en gaf hem een knuffel en keek mijn broers vies aan bij de woonkamer deed ik het zelfde bij mijn vader en liep gelijk naar mijn kamer daar deed ik de deur op en ik deed gelijk de deur op slot ik ging nog ff op mij tel en kreeg allemaal berichten maar ik antwoorden niet terug en pakte mijn weekend tas en stopte al mijn kleding d'r in en maakte de deur open en liep naar beneden gelukkig was niemand thuis en legde de brief die ik in het ziekenhuis heb gemaakt op tafel en liep het huis uit waar ik ben opgegroeid en liep weg toen ik voor het huis stond en fluisterde ja allah misschien kom ik hier nooit meer terug en kreeg tranen de taxi was gekomen ik stapte in en zij waar ik naar toe wou en hij vond het geen probleem en bracht me naar het 5 Sterre hotel ja mensen ik blijf hier een maand.

Perspectief Anouar: Rabab werd gebracht door Amir ik kon het niet geloven want hij pesten haar altijd en nu opeens kwam hij haar brengen mohiem ze kwam binnen ze keek iedereen heel vies aan behalve mijn moeder naar haar lachte ze maar ik vraag me echt af waarom maar oké mijn vader werd gebeld dat er naar het pand moesten gaan dus maakte we ons klaar en gingen we weg mijn moeder ging nog ff boodschappen doen. We waren klaar dus gingen we terug naar huis en thuis aan gekomen zagen we mijn moeder huilen met een brief in haar handen ik liep op haar af en pakte de brief uit haar hand en las het eerst in me zelf en toen hard op:
Lieve familie
Ik ben voor een paar weken weg of voor altijd weet ik niet maar als ik terug kom ben ik de andere Rabab weet dat ik heel veel van jullie hou ik wil dat jullie mij niet komen opzoeken ik heb echt tijd voor me zelf nodig. Ik hoop dat jullie mij begrijpen en ik heb voor mijn broers en vader nog een brief in mijn kamer op mijn bed achtergelaten laten weet dat ik heel veel van jullie hou❤️ ik ga mijn telefoon nummer ook veranderen dus ben niet meer bereikbaar dat dus love you al ❤️
Groetjes Rabab xx (pak de brief van mijn bed nu ) toen ik het voor las rende Badr (Badereddien) naar boven en pakte hij de brief en hij begon ook hart op te lezen
Hoi
Nou jullie weten al dat ik weg ben ik wou nog even dankjewel zeggen dat ik ontvoerd en geschoten ben in mijn arm he drugsdealers ik dacht dat jullie mij alles vertelde maar niet dus o ja het is ook soort van jullie schuld dat ik weg ben maar ja dat dus Ahmed wist ook dat ik ook dat ik in het ziekenhuis was enzo maar ja miss tot nooit doei. We keken mekaar allemaal geschrokken aan. Nou ze weet het zeg ik heel droog maar dat ze zij tot nooit raakte mij wel man en ja ze wou rust dus die gun ik haar ik ga haar ook niet op zoeken want dat wou ze niet ja dan niet he. Maar eerlijk is eerlijk ben wel benieuwd wat ze bedoelt met als jullie mij zien ben ik de andere?