Nothing is what it seems ~ Harry Styles

13. Vermist

POV RANIA

Voor ik het weet, wordt ik in de koffer gegooid. Hij gooit de kofferdeur dicht en rijdt zo snel mogelijk weg. "ik zei toch dat ik je zou krijgen" grinnikt de man achter het stuur. Jake, het is jake! "Laat me eruit!" Roep ik zo hysterisch mogelijk. "Klep dicht" antwoord hij. Ik probeer zo stil mogelijk te blijven zitten, ik weet wat hij doet als hij boos wordt. Waar gaan we naar toe? Zal iemand me ooit vinden? Die vragen blijven door mijn hoofd spoken. na een tijdje rijden, stopt de auto. Ik kijk door het raam, en zie een oud,vervallen huis in het bos. Jup, hier vind niemand ons..

POV SENA

Na een lange autorit zijn we aangekomen in het hotel. Zo onopvallend mogelijk gaan we naar onze hotelkamer. "Ik voel me een geheim agent" fluistert Chloe lachend. Ik por haar in haar zij en probeer niet te lachen. Als we eenmaal in onze kamer zijn, barst ik in lachen uit. Ik zie dat alle boze blikken op mij gericht zijn. "Sorry.." zeg ik stil terwijl ik naar de grond kijk, "ik bedoelde het niet zo hoor.." Ze weten toch ook dat ik niet zou lachen met Saffaa ofso, zo ben ik niet en dat weten ze goed genoeg. "Ik ga naar het ziekenhuis" zegt Zayn. "Wij komen mee" zegt Liam terwijl hij Zayn een schouderklopje geeft. We lopen allemaal apart naar het ziekenhuis, anders vallen we misschien te veel op.. Als ik bij het ziekenhuis kom, staat iedereen al op me te wachten. "Zal ik naar de balie gaan?" Vraagt Mira? "Ik ben niet bekend weetje.." Zayn knikt. Ik volg Mira naar de balie. "Kan ik jullie helpen?" Vraagt de vrouw van het onthaal vriendelijk. "We zijn op zoek naar Saffaa Malik" antwoord Mira. Na wat getokkel op haar computer krijgen we antwoord, "kamer 358, 3e verdiep". We bedanken haar en lopen terug naar de rest. "Kamer 358 op het 3e verdiep" zegt Mira terwijl ze Zayn's hand vast neemt. We stappen in de lift. Als we op het 3e verdiep komen, zien we een eindeloze, witte gang. Louis pakt mijn hand vast. Het lijkt eindeloos lang te duren voor we eindelijk bij kamer 358 zijn. Als we bij de kamer komen, horen we een vrouw lichtjes huilen. We laten eerst Zayn en Mira Binnen gaan. "Wij wachten hier wel, ga maar.." stel ik Mira gerust.