Μοίρα..!

~Κεφάλαιο 7~

Συνεχισα λοιπόν το δρόμο μου και μπηκα στην ταξη. Προχωρησα προς το βαθος οπου θα καθομουν. Ολα ηταν συνηθισμένα οταν γυριζω το βλεμμα μου στο τελος της σειρας στα αριστερά μου. Ε ΟΧΙ!

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Δεν το πιστεύω! Παλι αυτός?

Γυρισα και τον κοιταξα με το πιο εχθρικο μου βλεμμα και του ειπα:

-Ε οχι, παλι εσυ μπροστά μου;

-Καλα, ξερω οτι με συμπαθεις πολυ αλλα δεν ειναι αναγκη να εισαι τοσο καλη μαζι μου, μου ειπε ειρωνικα.

-Πως βρεθηκες εσυ εδω; του ειπα θυμωμενα;

Δεν προλαβα ομως να παρω απάντηση γιατι εκεινη την ωρα μπηκε στην ταξη ο καθηγητης των αγγλικών. Καλα, ολοι οι καθηγητές εχουν υπέροχο timing δεν μπορω να πω!!!

Μετα απο λιγο άκουσα τον καθηγητη να μου λεει:

-Κέιλα παιδι μου, θα καθίσεις επιτέλους;

Διπλα μου ακουσα το γνωστο γελιο να με κοροϊδεύει ΞΑΝΑ!

Γυρισα το βλεμμα πανω προς την ταξη και τοτε καταλαβα πως ημουν η μονη που εστεκα ακομη. Εξετασα τις αδειες θέσεις που υπηρχαν και τοτε συνειδητοποίησα οτι η μονη κενη θεση που ειχε απομεινει ηταν αυτη διπλα σε αυτο τον κοπανο!

Και η μερα γίνεται ολο και καλύτερη!

Ετσι, μη εχοντας αλλη επιλογή καθισα βαριεστημένα διπλα του.

Μολις κάθισα, ακουσα τον καθηγητή να λέει:

-Λοιπόν, αυτές θα ειναι οι θέσεις σας για ολη τη χρονια και δεν θα δεχτω κανενα παράπονο. Α και πριν το ξεχασω, να καλωσορίσουμε τον καινουριο μας μαθητη, τον Μπλέικ.

ΤΙΙΙΙΙ;;; ΜΗΠΩΣ ΝΑ ΑΛΛΑΞΩ ΣΧΟΛΕΙΟ ΚΑΛΎΤΕΡΑ?;!

Μολις ο καθηγητής τελειωσε την προταση του ολόκληρη η ταξη γυρισε προς το θρανιο μας εξεταζοντας τον Μπλεικ απο πανω μεχρι κατω. Καποιες κοπελες τον σκαναραν και αμεσως ειδα τα χαμογελα στο προσωπο τους, καποια αγορια τον ειδαν με ενα ενοχλημενο υφος σαν να ζήλευαν και καποιοι αλλοι χαμογελασαν φιλικα.

Ο Μπλεικ εκανε ενα νευμα χαμογελώντας και σιγα σιγα ολοι επεστρεψαν στις ασχολιες τους.

Εγω, γυρισα το βλεμμα μου προς τον Μπλεικ ακομα ενοχλημένη με την θεση που μου ειχε απομείνει αλλα

εκείνος με εβλεπε σαν να το διασκεδαζε και ηταν ετοιμος να σκασει απο τα γελια. Ο βλακας!!!