Nurse! Nurse! Bakit white ang dress ni-" naputol ang sasabihin ng napakacute na batang nakasuot ng pink shoes.
"Nurse! Nurse! Nurse! Nurse po kayo?"
"Nurse bakit palagi kayong naka ngiti pag nagdadala ng tray sa section namin?"
Napahalakhak ako sa mga tanong ng mga chikiting na ito. Limang bata ang nakatambay sa room 3. Linipat muna sila panan dali-an dahil nagkukulang ng rooms ang hospital na ito. Biglang may sinugod na tatlong pasyente dahil sa car accident. At sunod sunod na nanganak ang anim na mga babae kanina.
"White ang dress namin kasi si Jesus white din ang suot" sagot ko sa cute na bata.
"Pag may hawak bang tray ay kailangan bang mag-smile?"
Ngunisi ako sa follow up question nitong red cheek na bata. Kulot ang buhok niya at talagang nakakatempt kurutin ang pisngi.
"Oo naman. kasi masaya kaming ibigay ang nga gamot niyo. Para gumaling na kayo agad"
Natigil sila sa pagtatanong ng ilang minuto at siguro'y nag-iisip ng panibagong tanong.
"Pag ako naging big girl magpapakasal ako sa nurse. Kasi they are good and beautiful" sabi ni baby girl na nakasuot ng pink shoes.
"Pag ako naging big guy na papakasalan ko si nurse Hope kasi she's caring and always naka ngiti. Hindi rin ako sigaw ouch when she injected me a while ago. Kasi she told me na baby lang ang nag sa-say ng ouch"
Nakatungok ang ulo ni ruseff at nahihiyang tumingin sakin.
"Sige! Pag-ikaw maging big boy na magpapakasal tayo sa kahit saang simbahang gusto mo, basta promise me na magpapagaling ka ah? Magpapagaling kayong lahat."
Parang may humahaplos na mainit na kamay sa aking puso ngayon. Napaka sarap minsan kausap ang mga batang ito.
Ruseff has an acute tumor inside his brain. Nakakaawa dahil ang bata bata pa at nakakaranas na siya nito. Sabi ng mama niya dahil daw siguro sa mga ininom niyang mga gamot para matanggal ang bata. I feel pity for her child. Kasalan ng magulang at ang anak ang mananagot.
Kaedaran ko rin ang mama niya at talagang ang bata pa niya ng mabuntis siya. Nasa 16 palang kaya naman nagawa niya iyun ngunit napaka mali. Maling mali ang kumitil ng buhay.
"Pag naging ate na ako gusto ko maging flight attendant. Gusto ko magtravel sa ibang bansa tulad ng tita ko. Nakapunta na siya sa Italy. Tapos nakita na niya yung eiffel tower tapos naka kita na siya ng snow ma totoo, tapos naka kita na siya ng animals na marami." Sabi ulit ni baby pink shoes.
"Pag lumaki ako gusto ko maging nurse tapos palagi kong tuturokin ng karayom yung tulad ni Shell na mataray!" Sabi ulit ruseff.
Biglang naging mapait ang mukha ni shell at ngumuso siya.
"Bakit ka lalaki?! Mamamatay ka naman na!" Sigaw ni Shell kay ruseff.
Agad akong napaawat sa namumuong away.
"Babies bad iyon" kinabahan ako bigla sa sinabi ni shell. Jusko!
"Diba sabi ko bawal magsalita ng ganun? Lahat kayo gagaling at magagawa niyo rin yung dreams ni-" hindi ko na natapos ang sasabihin ko dahil umiyak na si ruseff.
Agad siyang yumakap sakin.
"Nurse.. h-hope totoo po ba? Na hindi na ako magiging big guy? Hindi na ako maka...kasal sayo?" Mahina niyang bulong sakin habang umiiyak pa.
Umiling ako at pinunasan ang sunod sunod na luha sa kanyang pisngi.
"Kasi sabi ni bamby Nurse mamamatay na si rushef" dugtong nanaman ni Shell na bulol magsalita.
