Po bohem e besdisshme e di po faji joti osht
Se u mundove me mngrit lart kur isha shum posht
Se deshe me mvon ndjenja aty ku kishin dek
Deshe mem von ngjum, friken e nates me ma hek
Sdesha mo me jetu. Erdhe mktheve ne jet
Pra mos u besdis kur pa ty srri dot se fajin e ke vet
Shum tshkruj e di, nashta dhe kur sduhet
Po qetsia q prania jote m jep me fjal nuk pershkruhet
E nese du me ta ni zonin sa her je vet
Mos em vej faj se pa ty dita nat mbet
Kur mve aq shpejt ngjum, si pret tflej pa ty?
Si pret tcohem nmgjes e mos du me t shkru
Nese ma shum smunesh me duru ma mir me ma than tani
Te msohem ma shpejt si esht me fjet e mu zgju pa pas mesazh nga ti
E kur ditet t jen me diell do mduken me shi
E nese bie shi i leht do mduket sikur po permbyt rrebeshi
Po me mir me u msu para se tvije vera
Se gjat veres du tkujtoj me ty momentet e bukra
