Cebimdeki sigara paketinin içinden bir sigara daha çıkardım. Sigarayı ağzıma koyup, sönmemesi için elimle siper ettim ve bir iki çakıştan sonra sigara nihayet yandı. Çakmağı cebime koydum. Sigaradan uzun bir nefes çektim ve dumanını dışarı üfledim. Ağzımdan çekip iki parmağımın arasına sıkıştırdım. Kafamı çevirdim ve yanımda bana ürkek bakışlarıyla bakan kişiye baktım. Dik dik bakmama rağmen hala o da bana bakıyordu.
-Ne bakıyorsun ?
diye tersledim.
-1 saattir seni izliyorum ve tam 1 paket sigara içtin. Bu kadar çok içme öleceksin.
Alay edercesine güldüm.
-Ölmem seni ilgilendirir mi ? İşine bak.
Önüme döndüm ve sigarayı tekrar dudaklarıma götürüp uzun bir nefes daha çektim. Yanımdakine doğru dönüp dumanı onun yüzüne doğru üfledim. Dumanı hızlıca eliyle dağıttı. Gülmeye başladım. Bu hali beni güldürmüştü. Gerçekten komikti.
-Ne gülüyorsun, çok mu komik ? Sigara sevmiyorum ağzıma sürmedim ve sürmem de. Sigara berbat bir şey. Sen de içme öleceksin.
Kaşlarımı kaldırdım ve alayla gülümsedim.
-Ben seviyorum ve bence güzel. Bana iyi geliyor ayrıca bu seni ilgilendirmez değil mi ?
Yüzünü astı.
-Sadece iyiliğini istiyorum.
dedi titreyen sesiyle. Konuşma fazla uzamıştı. Normalde olsa çoktan sustururdum. Fakat yanımdaki farklıydı. Fazla kırılgan gözüküyordu.
-Peki, son bir tane içeceğim olur mu ?
Umutla gözleri parladı. Tam gözlerimin içine bakıyordu. Bir an ne yapacağımı bilemedim. Sonrasındaysa son sigaramı yaktım. Haklıydı sigara içmek kötüydü. Ama sigara içmeyi seviyordum. Son sigaram da bittiğinde izmaritini yere koyup ayağımdaki kalın botla ezdim. Yanımdaki hala bana bakıyordu.
-Kimsin sen ?
Bir an düşündü. Ne düşünüyor diye merak ettim. Altı üstü kim olduğunu sormuştum. Yüzüne şaşkınca baktım. Hemen sonra kendine gelir gibi başını salladı ve cevap verdi.
-Rüzgar ben. Yani adım Rüzgar. Her gece 11 de bu parka gelirim. Biraz oturur giderim. Gecenin bu saatlerinde park bana huzur verir. Tuhaf biriyimdir.
Sonrasında ise kendi kendine gülmeye başladı. Ona baktım. Gerçekten çok tuhaftı. Tekrar konuşarak sessizliği bozdu.
-Ya sen ? Sen kimsin ?
Ben de bir an düşündüm. Kimdim ben ? Sürekli sigara içen depresif bir kız ? Acaba öyle mi görünüyordum dışardan bakınca ? Ama hayır aslında öyle değildim. Sürekli sigara içerdim ama depresif değildim. Yani herkese karşı bu kadar soğuk olmamın tabi ki bir sebebi vardı. Aslında soğuk ve kötü biri falan değildim. Sadece insanlarla konuşmayı pek sevmezdim. Elbette bunun da bir sebebi vardı. Bunları ona anlatamazdım ya ? Tüm bunların sebeplerini ?
Ben kendi düşüncelerimde boğulurken elini gözlerimin önüne getirip salladı.
-Heeey
Bakışlarımı ona çevirdim. Gülümsüyordu. Neden bu kadar çok gülüyordu ki ?
-Sadece kim olduğunu sordum. Yani adını yaşını falan bilirsin.
