"Sen cidden salaksın!"
"Napabilirim ya clsöenxöand"
"Yapabileceğin birşey yokmuş"
"Ee o zaman salak olmuyorum herhalde"
"Hayır hala salaksın öcmsödn"
Kaşlarını çatıp bir süre bana baktı. Ben haram gülmeye devam ediyordum. Bu hali bile sevimliyken nasıl ciddi kalabilirim ki?
"Gülme!"
"Ama xöndsçxksşd peki"
Gülmeyi durduğumda kaşlarını düzeltti. Sonra ellerini çırparak poşetlerden meyveleri çıkarttı. Evet muz almamış çünkü kalmamış. Yani onun bir sulu olmasa da ona salak demeye devam ediyorum, çünkü hoşuma gidiyor. Birde onu sinir etmekte hoşuma gidiyor.
"Hadi bunları yiyelim"
"Tamam sen hazırla ben bekliyorum"
Tam arkamı dönüp salona gidip koltukta yatarak onun meyveleri hazırlayıp önüme koymasını brkleyecektim ki, bütün hayallerim suya düştü.
Kolumdan tutup beni çekti. Benden güçlüydü, lanet olsun ki.
"Oh ne güzel sen baya baya hazıra alışmışsın yok öyle yardım et"
"Ahh, ama ya"
"Hadi hadi hadi hadi hadi"
Kendisi elmaları soyarken bende bir bıöak alıp yardım etmeye başladım. Aslında eğlenceliydi ama elimi kesene kadar.
Bu sefer salak ben oluyorum sanırım. Bıçağı fırlatarak çığlıkla karışık bir şekilde inledim.
"Noldu"
Elimi görünce o da bıçağı fırlatarak bağırmaya başladı. Bir yandan da mutfakta koşturuyordu.
"Beni kan tutar! Çek elini! Dur çekme! Ay kan! Jimin yala onu yala! Lan bakma öyle yalasana!"
Onun bu haline değişik bir bakış atıp parmağıma peçete sardım.
"Niye hala bayılmadın?"
"Bilmem, aa dur tutmadı bu sefer gel yardım ediyim"
Tanım gelip elimi tuttu ve sandalyeye oturttu. Kendisi de yanıma oturdu. Elimdeki peçeteyi alıp oraya pansuman gibi birşey yaptı ve bantladı. Sonra kafasını kaldırıp bana sırıttı.
"Jimin kan tuttu lan gidiyom ben beş dakikaya gelirim"
"Nereye gidi-"
Lafımı tamamlayamadan Taehyung kucağıma doğru bayıldı. Aptal bu çocuk ya.
"Taehyung uyan! Uyansana lan! Ben nasık götürcem seni içeri!?"
Oflayıp kucağıma almaya çalıştım. Olmayacağını anladığımda kolunu omzuma atıp sürükleyerek götürdüm.
"Bu kadar uzun olmamalıydın"
Koltuğa bırakırken bende kucağına düştüm. Şu yaptıklarımı görse gülmekten ölürdü herhalde. Kucağından kalkıp yan tarafa oturdum. Yorulmuştum cidden. Kaç kiloydu bu çocuk?
Kendimi onun bacağına doğru bıraktım. Biraz dinlensem birşey olmaz herhalde.
-
Gözlerimi açmadan sol tarafıma doğru dönmeye çalıştım. Evet sadece çalıştım. Çünkü birşey buna engel oluyordu. Gözlerimi açmaya üşeniyordum ama hareket edememek beni sinir etmişti. Gözlerimi açıp sol taragıma döndüğümde, sayın sevgili ev arkadaşım Taehyung ile öpüşmeme birkaç santim kalmıştı.
"Taehyung! Uyan lan! Ben burda napıyorum?!"
"Hmm"
"Uyansana gerizekalı"
"Hm hm"
"Yılan gibi sarılmış bide! Gel sik tam olsun!"
"Hm- sen az önce küfür mü ettin!?"
"Küfür mü ettim?"
"Evet! Gel sik dedin!"
"Hayır demedim!"
"Dedin!"
"Demedim!"
"Dedin!"
"Demedim!"
"Demedin!"
"Demedim!"
"Oyuna da gelmiyo piç"
"Tabi xönxçskfdne"
"Mxnsçdmzşns"
"Kalksak mı hani artık sümüklü böcek gibi yapışmışsın"
"Ha o doğru öfnxçsndöf bekle"
Diğer tarafa dönmeye çalışırken yere yapıştı. Ciddi ciddi yapıştı.
"Ahhhh"
Ben burda kahkaha atarken o aşağıda acı çekiyordu. İyi oluyor
"Jimin yardım etsene böğürme orda!"
Anında gülmem kesildi. Böğürme derken?! Bakmada elimi aşağıya doğru uzattım. Tutup ayağa kalktı. Saçı başı dağınık bana bir gülümseme sunduktan sonra gitti. Nereye gitti bende bilmiyorum.
Abi güldüklerini nasıl göstereceğimi bulamadım emoji de kullanmak istemiyorum anlayacağınız oratada bok gibi kaldım cmsşsmsşskm
