Bone Painting Coroner (Myanmar Translation)

Chapter 1 - Opening the Coffin to Paint Out Bones (Part One)

Qizhen သကၠရာဇ္၂၀နွစ္ေျမာက္၊  Beiliang ႏိုင္ငံ၊ Jinjiang  ျမိဳ႕ေတာ္။

အေျပာင္းအလဲျမန္တဲ့ ရာသီဥတု က တိမ္ေတြကင္းစင္ရာကေန ခ်က္ခ်င္းၾကီး မိုးေတြခ်ိန္းျပီး သဲသဲမဲမဲ မရြာခင္ခ်ိန္အထိေတာ့ ဇန္န၀ါရီလရဲ႕ သာယာတဲ့ေန႕ေလးတစ္ေန႕ျဖစ္ခဲ့တယ္။ က်ယ္ေလာင္လွတဲ့ မိုးခ်ိန္သံေတြက ေလထုထဲမွာ ပ်ံ႕ႏွံ႕ေနသလို ေကာင္းကင္မွာလဲ လွ်ပ္စီးေတြက တစ္ခါတစ္ရံ လွ်ပ္လို႕ေနတယ္။ က်ဥ္းေျမာင္းျပီး ေခ်ာေနတဲ့ လမ္းေလးထဲမွာ ေရျပင္က ေငြေရာင္အလႊာထုၾကီးလို ျဖစ္ေနတယ္။

ေသသပ္လွပစြာျပဳလုပ္ထားတဲ့ စႏၵကူး ေသတၱာေလးကို တစ္ဖက္ကကိုင္ထားရင္း Ji Yunshu  ရဲ႕ အျခားတစ္ဖက္က ထီးကို ကိုင္ထားတယ္။ သူမဟာ Ji မိသားစုအိမ္ကေန ေက်ာက္အိမ္ေတာ္ၾကီး၀င္ေပါက္ေရာက္တဲ့အထိ ထီးနဲ႕ ေသတၱာေလးကို ကိုင္ရင္း တစ္ေလွ်ာက္လံုး လမ္းပဲေလွ်ာက္လာခဲ့တယ္။

ႏွစ္တစ္နွစ္ရဲ႕ ပထမဆံုး လမွာ  အိမ္တိုင္းအိမ္တိုင္းဟာ ေပ်ာ္ရႊင္မွဳေတြ နဲ႕ ျပည့္ေနခဲ့တယ္။ ဒါေပမယ့္လည္း ေက်ာက္အိမ္ေတာ္ၾကီးကေတာ့ အ၀င္၀မွာ အျဖဴေရာင္ဖဲၾကိဳးေတြ နဲ႕ အျဖဴေရာင္မီးအိမ္အမ်ားအျပားကိုသာ ခ်ိတ္ဆြဲထားတယ္။

အဲ့ျဖစ္ရပ္က မေန႕က ျဖစ္ခဲ့တာပါ။ေက်ာက္အိမ္ေတာ္ၾကီးရဲ႕ သခင္မေလးဟာ မေတာ္တမွုတစ္ခုျဖစ္ခဲ့ျပီး ေသဆံုးသြားခဲ့တယ္။ 

  Ji Yunshu ဟာ သူမလက္ထဲမွာ ကိုင္ထားတဲ့ ေသတၱာေလးကို ေသေသခ်ာခ်ာျပန္မစစ္ေဆးေသးခင္ ထီးကို ေနသားတက်ျဖစ္ေအာင္ လုပ္ျပီး ပခံုးေပၚက မိုးေရစက္ေတြကုိ ခါခ်လိုက္တယ္။  

ဒီေသတၱာေလးက သူမတန္ဖိုးထားရတဲ့ ပစၥည္းျဖစ္သလို သူမကို အသက္ဆက္လက္ရွင္သန္နိုင္ေအာင္ ျပဳလုပ္ေပးခဲ့တဲ့ အရာတစ္ခုဆိိုလဲ ဟုတ္တယ္။ ဒါေၾကာင့္မို႕ ေရေလး နည္းနည္းစိုသြားမွာကိုေတာင္ သူမ လံုး၀ခြင့္ျပဳမွာမဟုတ္ဘူး။

နိုင္ငံေတာ္ ရာဇ၀တ္တရားသူၾကီးကသာ သူမကို သြားေရာက္ စစ္ေဆးၾကည့္ေပးဖို႕ မေတာင္းဆိုခဲ့ရင္ သူမက လံုး၀လာခ်င္ခဲ့တာမဟုတ္ဘူး။

ႏွစ္တစ္ႏွစ္ရဲ႕ အစမွာ အလုပ္လုပ္ရတယ္ဆိုတာ တကယ္ကိုကံမေကာင္းတဲ့ လကၡဏာပဲေလ။

" ဆရာ .....၀င္လာခဲ့ႏိုင္ပါတယ္ခင္ဗ်ာ " အိမ္ေတာ္ၾကီးထဲက အေစာင့္ေကာင္ေလးက အေမာတေကာနဲ႕ ေျပးလာျပီး သူမကို ေျပာတယ္။ ေတာ္ေတာ္ေလးေမာေနပံုရတဲ့ သူ႕ကိုယ္သူကို ထိန္းရင္း သူမအေရွ႕ မေခ်ာက်သြားေအာင္ အခ်ိန္မွီရပ္လိုက္တယ္။ 

သခင္မေလးလို႕ ေခၚရမယ့္ အစား ဆရာ လို႕ သူ သံုးနွဳန္းလိုက္တာကို သူမအေနနဲ႕ မအ့ံၾသေပ။ ဘာလို႕ဆို  ရိုးရွင္းေပမယ့္ ေက်ာ့ေမာ့တင့္တယ္တဲ့ ေယာက္်ားေလးအ၀တ္အစားေတြကို သူမ ၀တ္စားထားတာမို႕ပဲ။

 Ji Yunshu  ေခါင္းညိွမ့္လိုက္တယ္။  ၀မ္းနည္းေၾကကြဲျခင္း (ေသသူေတြအတြက္) ခန္းမရွိရာ ေနာက္ဘက္အေဆာင္ထဲသို႕  အေစာင့္ေကာင္ေလးေနာက္ကေန သူမ လိုက္သြားခဲ့တယ္။ အိမ္ေတာ္ၾကီးထဲမွာ ရွိတဲ့ အေစခံေတြ အားလံုးဟာ ဒူးေထာက္ထားျပီး သူတို႕ ေခါင္းကိုငံု႕ထားၾကတယ္။ လူတိုင္းဟာ ငိုေၾကြးေနၾကျပီး  မ်က္ရည္ေတြကို သုတ္ေနၾကတယ္။

၀မ္းနည္းေၾကကြဲျခင္း ခန္းမအတြင္း မွာေတာ့ ေက်ာက္အရွင္သခင္ၾကီးဟာ ဆံထံုးျမင့္ျမင့္ထံုးထားျပီး ခရမ္းေရာင္နဲ႕ အနက္ေရာင္ ဖဲသား၀တ္ရံုကို ၀တ္ဆင္ထားတယ္။ သူ႕ရဲ႕ မ်က္နွာဟာ သုသာန္တစျပင္လိုမ်ိဳး အသက္ကင္းမဲ့ပံုေပၚေနတယ္ဆိုတာ ေျပာစရာမလိုေအာင္ကို အပ္ခ်ည္မွ်င္လိုျဖစ္ေနတဲ့ တင္းတင္းေစ့ထားတဲ့ နွဳတ္ခမ္းက ေပၚလြင္ေနတယ္။ အရမ္းပင္ပန္းေနပံုေပၚတယ္ဆိုတာကို သူ႕ရဲ႕ နီရဲေနတဲ့ မ်က္လံုးေတြကတစ္ဆင့္ ေဖာ္ျပေနတယ္။ 

   .................................................................

ဒီေန႕ေတာ့ ဒီေလာက္ပဲ .. 

စကားလံုးေထာင္ေက်ာ္ေအာင္ေရးႏိုင္တဲ့သူေတြကို တကယ္ခ်ီးက်ဴးတယ္။ 

ကိုယ္ေတြမွာ ရာဂဏန္းေလာက္ကို မနည္းေရးေနရတယ္ xD