5) Kurtuluş

151 28 10
                                    

       " Şey......Annemm.....Bunu söylemesi çok zor ama Annem bitkisel hayata girdi. Ne yapacağımı bilmiyorum. Çok kötüyüm Irmak. Lütfen gel ! " Bunları söylerken ağlıyordu.

        " Tamam, tamam hemen geliyorum, sen panik yapma. " Üstüm zaten giyinikti bende saçımı topladığım gibi hastahaneye gittim. Koşarak merdivenlerden çıktım. Anıl beni gördüğü gibi sarıldı. Ben de çekinerek karşılık verdim. Uzun bir süre böyle kaldık. Saate baktım. Anılı sakinleştirdikten sonra ona gitmem gerektiğini söyledim. Hüzünlü bir bakış atıp hastahaneden ayrıldım.

       Eve geldiğimde Canan beni sinirli bir şekilde karşıladı.

       " Bu saate kadar nerdeydiniz hamınefendi ? "

       " Ee şey benim bir arkadaşımın..." Daha cümlemi tamamlayamadan Canan vurmaya başladı. Canım acıyordu. Artık dayanamıyordum bu kadına. Ağlayarak odama çıkarken Canan , okula gitmiceksin sana okul yok diye bir şeyler geveledi. Bu beni daha çok sinirlendirmişti. Hıçkıra hıçkıra ağlayarak uykuya daldım.

                           ***

       Okula gitmek için hazırlanmıştım. Hala üzgün ve sinirliydim. Tam kapıdan çıkacakken Canan çantamı çekip dışarı attı.

       " Ben sana okula gitmek yok demedim mi ? " Ben daha cevap veremeden " Çabuk şu evi çek çevir misafirlerimiz var. "

       İtiraz etmedim,  bi de Cananla uğraşamazdım. Okula gitmeyede pek isteğim yoktu zaten. Evi temizlerken cebimdeki telefon titredi. Canandan uzaklaştıktan sonra mesaja baktım. Mesaj Anıldandı.

       " Irmak sana ihtiyacım var, annem vefat etti. Cenazedeyiz şuan sen gelmezsen ne yapacağımı bilmiyorum. Çok zor durumdayım. "Hemen geleceğimi söylerek telefonu cebime koydum. Evden nasıl çıkıcam ? diye düşünürken Cananın banyoya girdiğini farkettim. Fırsat bu fırsat diye düşünürken elimdekileri bırakıp çantamı aldım. Ayakkabılarımı giyip evden dışarı çıktım. Yavaşça kapıyı kapatıp taksi durağına doğru koştum. Direk cenaze yerine gittim.

      Anıl siyahlara bürünmüştü. Onu böyle görünce gözlerim doldu. Yanına gidip teselli amaçlı elimi omuzuna koydum. Ağlarken birbirimize sarıldık.

       " Irmak , herşey için sağol. Sana çok ihtiyacım vardı. Sen çok iyi birisin. " O böyle konuştukça daha çok üzülüyordum.

       " Bunlar için teşekkür etmene gerek yok. Sen üzülmemeye , bunları düşünmemeye çalış. Çok zor biliyorum ama atlatıcaksın merak etme ."

       Cenazı bittikten sonra eve geçtim.

       Eve geldiğimde Cananla yanındaki adam sarhoş sarhoş salonda oturuyorlardı. Ben ne haldeydim onlar ne halde ?  Canan yanıma geldiğinde;

       " Bugün iyi günündeyim. Odana git sesini çıkarma. " Cevap vermeden odama çıktım.

CANAN'IN AĞZINDAN

       Irmak odasına çıkarken İlyas onu inceliyordu.

       " Evet nerde kalmıştık İlyasçım ? "

       " Bu kız kim ? "

       " Bizim besleme işte , annesi babası yok ben bakıyorum. İşlerimi hallediyo." İlyasın bu kıza bir ilgisi olduğunu anlamıştım.

       " Hayrola İlyas niye sordun ? "

       " Kız fena değilmiş. Bana bir akşam yemeği ayarlasana ? "

Irmak'ın KıyısındaHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin