Hector:Hades Son...

Κεφάλαιο 32...

Αγάπης pov...

Τα μάτια του Απόλλωνα ανοίγουν και μια χρυσή λάμψη βγαινει από μέσα τους.

Παίρνει μια βαθιά ανάσα και σηκώνεται απότομα με την Κασσάνδρα να είναι δίπλα του ανήσυχη και να τον βοηθάει. Κάθεται εκεί που ήταν ξαπλωμένος και σιγά σιγά εμείς τον πλησιάζουμε.

"Κασσάνδρα αγάπη μου τι συμβαίνει; Άρτεμις;" Ρωτάει με βραχνή φωνή και κοιτάει απορημένος.

"Απόλλων ήσουν υπό την επήρεια της καταρας του Δίας θυμήσου"τον συμβουλεύει η Άρτεμις.

"Ήσουν εγκυος και μόλις είχε καταστραφεί η Τροία και υποτίθεται οι Μοίρες θα σε έστελναν κάπου ασφαλή" αμέσως σηκώνεται απότομα μόλις αρχίζει να θυμάται.

"Ναι αλλά όλα πήγαν στραβά η Κασσάνδρα χωρίστηκε από το παιδί σας και μεγάλωσαν χωριστά η μια από την άλλη και ήρθαμε πίσω στον χρόνο να σε σώσουμε"του εξηγεί εν ολίγοις η Άρτεμις και εγώ με τον Έκτορα απλά παρακολουθουμαι. Νιώθω πολύ περίεργα ένα συναίσθημα που δεν μπορώ να εξηγήσω.

"Τι;"
"Το παιδί μας;"ρωτάει σαστισμένος

"Η Αγάπη μας"του λέει η Κασσάνδρα και κοιτάνε προς το μέρος μου. Τα μάτια του συναντούν τα δικά μου και εκείνη την στιγμή καταλαβαίνω πόσο μοιάζουμε. Τα μάτια μας έχουν το ίδιο μελι χρωμα, η μύτη μας και το σχήμα του προσώπου μας είναι ίδια με την μόνη διαφορά όπως αυτός είναι ξανθός εγώ ενώ πήρα το χρώμα των μαλλιών και της επιδερμίδας από την Κασσάνδρα.

"Και τι θα γίνει με τον Δία;"ρωτάει με σκοτεινιασμενο βλέμμα

"Δεν έχουμε χρόνο για αυτά τώρα πρέπει να επιστρέψουμε πίσω δεν είμαστε ασφαλείς στο παρελθόν"λέει η Άρτεμις και βγαίνουμε όλοι μαζί από τον ναό. Με τις δυνάμεις της μας μεταφέρει πάλι πίσω το τώρα στο σπίτι μου και όλοι μας φοράμε πάλι κανονικά ρουχα της δικιάς μας εποχής

"Εμείς καλό θα ήταν να φύγουμε να σας αφήσουμε"λέει ο Έκτορας και μου δίνει ένα φιλί στο μέτωπο και φεύγει κλείνοντας την πόρτα πίσω του.

"Αδελφέ θα τα ξανα πούμε σύντομα"λέει η Άρτεμις στον Απόλλωνα καθώς τον αγκαλιάζει και ύστερα χάνεται μέσα σε ένα σύννεφο από σκόνη.

"Κάτσε γλυκιε μου" λες η Κασσάνδρα και τον οδηγεί στον καναπέ του σαλονιού και καθόμαστε και εμείς. Αφού καθόμαστε η Κασσάνδρα αναλαμβάνει να του πει τι έγινε μετά την κατάρα. Το λάθος που κάνανε οι Μοίρες, την ζωή της στο ψυχιατρείο μέχρι που την βρήκαμε εγώ και ο Έκτορας.