Hector:Hades Son...

Κεφάλαιο 35...

Αγάπης pov...

Το πρωί ξυπνάω και αφού πάω να κάνω ένα ντουζ ύστερα πηγαίνω για πρωινό. Σήμερα είναι η μέρα όπου στο κάστρο του Ολύμπου θα γίνει χορός προς  τιμήν του Άδη που πλέον έχει την εξουσία, παρουσία όλων των θεών και των ημίθεων. Έτσι και η οικογένεια μου αλλά κατά συνέπεια και εγώ είμαστε καλεσμένοι. Θα προτιμούσα να κάτσω σπίτι στο ζεστό μου πάπλωμα και να διαβάσω το καινούριο μου βιβλίο που ήρθε αλλά ξέρω πως αυτό που θα γίνει είναι σημαντικό για τον Έκτορα και την οικογένεια του και έτσι δεν θέλω να το χάσω. Οι γονείς μου σύμφωνα με το σημείωμα που μου άφησαν στο ψυγείο έφυγαν το πρωί για να πάμε μια βόλτα οι δυο τους. Είναι πολύ αγαπημένοι και ζουν τον έρωτα τους και χαίρομαι πολύ για αυτό. Ποτέ δεν πίστευα πως η ζωή μου θα άλλαζε τόσο πολύ λες και είμαι κάποια ηρωίδα σε βιβλίο.

Κάθομαι στον καναπέ του σαλονιού μου και βλέπω τηλεόραση ενώ ρίχνω και μια ματιά στις εφημερίδες των γονιών μου που αγόρασαν για να βρουν σπίτι. Θέλω να είναι μόνοι τους και δεν με πειράζει καθόλου αυτό αντιθέτως. Ξαφνικά το κουδούνι χτυπάει και πηγαίνω προς την πόρτα και την ανοίγω ομως δεν βλέπω κανέναν έξω. Πάω να κλείσω την πόρτα όμως κάτω ακουμπησμενο αντικρίζω ενα μεγάλο κουτί. Το παίρνω στην αγκαλιά μου και το αφήνω πάνω στο τραπεζάκι του σαλονιού. Ανοίγω το καπάκι και πάνω από το λευκό γκοφρε χαρτί που κρύβει το περιεχόμενο βλέπω και καρτουλα.

Ξέρω πως δεν είναι το χρώμα σου όμως πιστεύω ότι σου ταιριάζει και θα σου αρέσει πολύ. Ανυπομονώ να σε δω να το φοράς στον χορό το βράδυ και να ειμαστε συνέχεια μαζί αγκαλιά.
Σαγαπω.

Διαβάζω την κάρτα και ένα χαμόγελο σχηματίζεται στα χείλια μου. Τον αγαπώ τόσο πολύ αυτόν τον άνθρωπο, νιώθω ότι μαζί του μπορώ να κάνω τα πάντα. Τωρα που πλέον όλα έχουν τελειώσει και δεν υπάρχει κάποιος κίνδυνος στο κοντινό μέλλον, πιάνω τον εαυτό μου να φαντάζεται την ζωή μου στο μέλλον μαζί του. Οχι πως δεν το έκανα παλιά αλλά τώρα δεν έχω να ανησυχώ τόσο πολύ για κάτι. Κάνω το χαρτί και άκρη και βγάζω από το κουτί το φόρεμα και μένω άναυδη. Αμέσως με αυτό στην αγκαλιά τρέχω στον καθρέφτη του δωματίου μου για να το δω ενώ το κρατώ μπροστά μου.