UNBROKEN ~Tanıtım~ Busra ulay

UNBROKEN 3.bölüm ~ Peki o halde al canımı~

Bugün sabah olmamıştı hala geceydi.Joe'suz bir gece olmuyor ben onu seviyorum Austin'i değil anlamakta ısrar ediyor.Bir yanım Git ve Austin'E onu sevmediğini söyle diyor diğer yanım ise otur oturduğun yerde Demi Joe'nun başı derde giricek buna katlan of Tanrım  ne yapmalıyım. Bingo Stella'ya sormalıyım o bilir.

Koşarak Stella'yı bulmaya gittim kendime inanmıyorum 9 yaşındaki bir çocuktan akıl almaya gidiyorum.

_______________

Stella'nın çadırına indim ama çadırı boştu çadırının arkasından sesler geliyordu '' Bırak beni Tanrım lütfen yardım et'' bu Stella'ydı. Sanırım Austin ona birşey yapıcak ona engel olmam gerek bu olaya sessiz kalamam asla çadırın arkasına geçtim ve şok olmam için her şey vardı. Stella,Joe,Rebecca ve Austin sırasıyla herkes gidiyordu.Bir dakika Joe mu? hayır hayır o ölemez bi anlaşmamız vardı hızlıca Austin'în kolundan tuttum ve onu köşeye çektim nefretle bakıyordum tabi oda bana. 

-''Sen,Sen adi herifin tekisin bir anlaşma yapmıştık ve Joe ölmiycekti''

-''Üzgünüm ama bana kimse bağıramaz.'''

-''Saçmalama Austin nereye kadar öldürüceksin herkesi?''-''Sonuna kadar eğer biraz daha konuşursan seni de öldürebilirim''

Bunu yapmak zorundaydım gerekirse kendi canıma kıymalıydım Joe için kendimi öldürebilirim.Austin arkasını dönmüş giderken arkasından bağırdım.

-''PEKİ O HALDE AL CANIMI'' dedim ve kollarımı iki yana açtım.

Gözlerimi kapattım  ve kafamı gökyüzüne çevirdim. Bu iş bu gece bitmeli sabah kalmamalı.Austin'in yanıma geldiğini ayak seslerinden hissedebiliyordum aslında korkuyordum ama bunu Joe için diğer herkes için yapmalıyım bu acıya dayanamıyorum Austin elleriyle boynumu tuttu ve ağaca yasladı.Kollarımı indirdim ve gözlerimi hafifçe araladım önce etrafa baktım öğretmenler bile burdaydı ama kimse bir şey yapmıyordu en önemlisi Joe.. o da bir şey yapmıyordu sadece  Rebecca'ya sarılmış bizi izliyordu. Ne yani? beni bir kalemde silmiş miydi? İşte ölmem için 2. neden bu sefer hızlı davranmalı Austin acı çekmek istemiyorum ve güneş doğmak üzere.

-''Hızlıca hallet şu işi''

-''Peki ama sonun ölüm olmıycak Demi belki de bir şeyleri tatmalıyım'' 

Bu nedemek oluyor? Canımı almıycaksa neyin tadına baıcak dünya'nın mı? diye düşünürken dudaklarıma hızlı ve sert bir şekilde yapıştı ne karşılık veriyordum nede geri çekiliyordum sadece şaşkındım.Kendime geldim ve Austin'i itip okkalı bir tokat patlattım herkes ''ooo'' demeye başladı sanırım öldürücekti beni ama umrumda değildi hiç kimsenin yapamadığını ben yaptım her şeye rağmen güçlü kaldım bu beni oluşturuyor ben buyum ve değişmeye de niyetim yok sadece istediğim tek şey Joe ama o da bitti. Yanına gittim ve Rebecca'yı umursamadan gözlerine baktım.

-''Beni bir kalemde sildin mi? bu kadar çabuk mu?''

-''B-bak öyle---''

-''Şimdi gözlerimin içine bak ve beni sevmediğini söyle söylersen bir daha karşına çıkmam Joe''Gözlerimin içine baktı.

-''Seni sevmiyorum!'' dedi.

Hemen yanlarından koşarak uzaklaştım ve göle doğru yürüdüm şuan ölmesem bile ruhum öldü. Beni bir kalemde sildi? bende mutlu olmak istiyorum,istiyorum. Sanırım artık önüme bakmam gerek yani Austin'le olan birlikteliğimize. Gözümden yaşların gelmesine izin veriyordum. Yanıma Nick'in oturduğunu anlayınca gözlerimi sildim ve gölü izlemeye başladım sessizdik ama sessizliği bozan o oldu.