- Afedersiniz.
- Bi daha olmasın , deyip gitti. Ne kadar da kabaydı. Sınıfımı bulmak için merdivenleri takip ettim. Bu okul çok büyüktü. Sınıfım 11-D idi. A evet. Buldum. Sınıfa girdim. Herkes bana bakıyordu. Heryer doluydu. Sadece en arka sıra boştu. Arka sıraları hiç sevmezdim ben. Sıranın yanına gittim. Oha! Bugün çarptığım çocuk. Ne yani , onunla mı oturacaktık ? Aslında hiç de fena fikir sayılmazdı. Beni gördü sonunda.
- Ne dikiliyosun oturacaksan otur.
Bu çocuk öküzün tekiydi. Oturdum yanına.Uzun bi sessizlik oldu. Bu sessizliği bozmalıydım.
- Sabah sana çarptığım için özür dilerim.
Cevap vermedi. Telefonuyla uğraşıyordu.
- Dalgındım. Bilerek olmadı.
- Ne dememi bekliyorsun ?
- Neden bu kadar kabasın ?
- Bak , beni bilen bilir. Kabul eden eder. Ayrıca beni kimse sorgulayamaz anladın mı ?
- Peki. Adın ne ?
- Neden bunkadar çok soru soruyosun ? Ayrıca çok meraklısın.
- Sıra arkadaşımı tanımak istemem yanlış birsey mi ?
-Eğer sıra arkadaşın Kaan Yılmaz sa evet.
Bu nasıl bi çocuktu böyle. İmalı cümleler kullanmaktan hoşlanıyor sanırım. Gıcık. Derken öğretmen geldi.
- Oturun çocuklar demiyeceğim çünkü görüyorum ki kalmaya bile tenezzül etmemişsiniz.
Herkes gülmeye başlar.
- Görüyorum ki sınıfa yeni bi arkadaşınız gelmiş. Kızım tanıt kendini.
Ayağa kalktım.
- Adım Damla Sönmez. İzmirden nakilli geldim hocam.
- Neden geldin ?
- Babamı kaybettik ve buraya taşındık.
Bu sözleri söylerken gözlerim dolmuştu. Kaan bana bakıyordu. Adınıda öğrendim nihayet.
- Peki oturabilirsin , dedi öğretmen.
Tenefüs zili çaldı. Yanıma 2 kız geldi.
- Merhaba ben Şebnem.
- Bende Burcu.
- Merhaba ben Damla :)
Kaan yanımdan kalkıp iki erkek bir kızın olduğu sıraya gitti. Kız sıranın üstünde oturuyordu. Ve her halinden belliydi ki bu kız yolluydu.
- Bizimle takılsana seni çok sevdik.
Bu sözü söyleyen Şebnem'di.
- Olur da size bişey sorucam. Kaanın yanındakiler kim ?
Burcu söze atıldı.
- Kızın adı Tuğçe. Okulun orospusu. Okulda yatmadığı kişi kalmadı. Sonra Kaan okula geldi ve Tuğçe ona aşık oldu.
- Kaan nasıl biri ?
- Kaan herkesle yatan küstahın teki. Ailesi çok zengin. Ama serseri olduğu için bu okulda. Bu okulun tarzını seviyormuş. Okulda Kaanın sözü geçiyor. Her kızla yatıyor. Kimseyle çıkmaz ama .
- Peki Kaanın yanında ki iki çocuk ?
- Emre ve Selim. Kaanın sağ kolu ikiside. Emre çok yakışıklı ama ya.
Burcuya şaşırmıştım.
- Arkadaş Emreye platonikte.
- Şebnemm !! Diye kızdı Burcu.
- Süper peki selim ? Dedim.
Şebnem atladı.
- Selim de çok tatlı bi çocuk. Pek konuşmayı sevmeyen sessiz sakin birisi.
- Anladığıma göre sende ona aşıksın
- Aslında galiba oda benden hoşlanıyor galiba. Tam olarak bilmiyorum.Bana çok yakın davranıyor. Kaan da onu azarlıyor.
- Neden ? Diye sordum. Kaan gerçekten zalim birisiydi.
- Neden olacak ? Kaan öyle herkesle takılmaz. Yanındakilerin de kendisi gibi olmasını ister. Kimseyle çımmayan sadece yatan.
- Çok saçma , diye yorum yaptı Burcu.
- Bencede diye katıldım ona. Derken yanımıza Selim geldi.
- Nabersiniz kızlar ?
- İyiyiz dedik.
- Bu arada ben Selim. Sende Damla tabi ;)
-Evet dedim gülerek. Sonra Kaan geldi.
- Noluyo burda ?
- Kızlara selam verdim, dedi Selim.
- Bir sorun mu var ? diye atıldı Şebnem.
- Evet var. Selim böyle salaklıklar yapacaksan benim yanımda işin yok.
- Tamam Kaan sadece selam verdim sorun yok. Hadi gidelim.
Kaan ve Selim gittiler.
- Ya oha ya ! Selime bak sen beni tervih etceğine Kaanla gitti.
- Sakin ol diye sakinleştirdi onu Burcu.
- Bu Kaan kendini ne zannediyo ya diye söylendim.
- Sen kimsin olduğunu sanıyosun ya ? Bu bir kız sesiydi. Arkama döndüm. Soğuk ve nefret dolu iki göz bana bakıyordu.
