gözlerimin gerisinde düşen son güz yaprağım oldun.
dileklerimi fısıldadığım isimsiz perim.
küçük, kırık kanatları ile uçmayı beceremeyen minik bir kuşken, avuçlarımda tuttum seni.
peşinden sürüklediğin gözyaşların süpürdü al yanaklarındaki hüzünleri.
zaman geçti.
tüm zamanımız bizimle geçti, gitti.
yıldız.
o hala orada, söylediğim yerde parlayıp seni bekliyor.
küçük kızım,
ellerinden tutsam, gitsek oraya
tüm yeryüzü ayaklarımızın altındayken gökyüzünü bizim evimiz yapsak,
iyileşir miyiz?
