titreyen ellerimle sımsıkı tuttuğum küçük kızıma
çok yorgunum. öyle çok yorgunum ki dinlenemiyorum. anlıyorsun değil mi küçük kızım? bu fiziksel bir yorgunluk değil. ruhum yorgun. sanki on yedi yıl boyunca hiç yüzüm gülmemiş gibi yorgunum. abartıyor muyum? öyle gözükmüyorum değil mi küçük kızım. böyle düşünmesini istediğim son insan bile değilsin.
atlatamadığım sorunlarım var, biliyorsun. ne yaparsam yapayım suçluluk duygusundan kurtulamadığım. bunlar mıdır beni ilgiye muhtaç hale getiren? ya da onlar mıdır beni en küçük şeyleri bile kafamı takacak duruma getiren inan bilmiyorum.
biliyor musun içimde taşmayı bekleyen birkaç duygum var. bunları sana yansıtmamaya çalışıyorum. beceriksiz olabilirim bu konuda ama inan terbiye edemiyorum. sağlayamıyorum onları kapı arkasına. çok üzülüyorum küçük kızım, boşluğa dalan gözlerimin birden gözyaşlarım tarafından örtülmesine engel olamayak kadar.
beni korkutan bazı şeyler var. ya da onlardan bahsetmeden önce sana hayatımda sürekli var olan bir döngüden bahsetmek istiyorum. şöyle ki ben birini çok severim, öyle böyle değil. onunla ilgili hayaller kurarım, bir şeyler düşünürüm. sonra bir bakmışsın o da beni çok sever. birbirimizin en sevdiği insanlar oluveririz. ama sonra ne olur biliyor musun? benden uzaklaşır, sıkılır ve bunun tek sebebi de benim onu cümlelerimle boğmam olur. sürekli ilgi isterim. ama elimde değil ki yıldızım. ben onu çok seviyorum ya o da beni sevsin isterim. neyse. sonra her şey biter. yerimi dolduran başkası olur, ben yaşanmamış gibi yok olur giderim. bu hep vardı biliyor musun? şu an düşünüyorum da gerçekten saçma bir şey. ama elimde değil ki. anlatmaya çalıştığım şey de şu; korkuyorum. inan öyle çok korkuyorum ki seninle bu duruma gelmek beni bitiriyor. şu an aklımın bir köşesine yerleşti bu düşünce ve aynen şöyle olacak; ben seninle normal olarak konuşacağım daha sonra bu aptal düşünce dürtecek beni. sana saçma sapan şeyler söyleyeceğim. bunun sonunda da sen sıkılacaksın. işte böyle olacak. ama istemiyorum güzelim. ben böyle olsun istemiyorum.
ve sana bir itirafta bulunayım mı? :) duyacağın en bencil şey olacak, eminim. ama bunlar hissettiklerim.
seni seven herkesten nefret ediyorum. ödüm kopuyor benden çok sevecekler diye. ya da sen onları çok seveceksin diye.
sana söyledim değil mi? atlatamadığım sorunlarım var. bunlar biri de sevdiğim insanları yormak.
seni çok seviyorum küçük yıldızım.
lütfen her daim bekle beni.
