COMMON DIFFERENCE

Chapter7

Sa mga nangyari ngayong araw hindi ko na alam kung anong iisipin at uunahin ko.kung si shaun o si ate ba. nung makauwi kasi ako dito sa bahay hindi ko siya nakita maski sa kwarto niya.nakahiga ako ngayon at saka muling umiyak. Nagwala nagmura lahat lahat ginawa ko pero ramdam ko padin lahat. Wala akong ganang kumain.tinatawag din ako ni mama kanina pero diko siya pinakinggan. Parang naglaho ang lahat.nanghihina na ako gusto ko munang huminto.mali gusto ko ng huminto pero hibdi pwede kailangan ko ng lumaban hinayaan ko lang na umiyak ako ng umiyak hanggang sa makatulog ako.

nakaramdam ako ng pagyuyugyog sakin nilingon ko kung sino at nakita ko si Ate.Malapad ang ngiti niya may dala din siyang almusal

" Bumangon kana diyan  may practice kapa diba?"

Hindi ko alam kung anong magiging reaction ko.bakit parang wala lang sa kanya ang nangyari kahapon?

" ate, sorry hindi ko naman inaakalang magugustuhan ko si shaun please ate sorry"

" ano kaba ok lang basta masaya ka ok na ako kain kana ubusin mo yan ha? Pag nagsorry si shaun sayo patawarin mo ok? Wag mong sayangin yung sacrifices ko"

" ate sorry talaga"

" ok nga lang loko basta lagi mong tatandaan na mahal na mahal kita"

" i love you ate!"

Yayakapin ko na sana siya kaso nahulog yung baso na dala niya na siyang kinagulat ko.

Nagising ako ng kinakabahan diko alam kung bakit pero sobra ang kaba ko  panaginip lang yon? Bakit? Bakit ganon? napabalikwas ako at saka lumabas ng kwarto at nabigla ako sa nakita at narinig ko.Humahagulgol si mama.at ang pinakamasakit sa lahat ay ang makita  kong nasa Kabaong na si ate.Nanigas ako sa nakita ako. Nakayukom ang kamao ko habang nakatingin sa kabaong niya.bakit? Bakit hindi ako nagising agad?! Diba dinalhan niya pa ako ng almusal ko? Na pinatawad niya pa ako? Na sinabihan niya ako na mahal na mahal niya ako bakit? Bakit nangyayari to? Nanaginip nanaman ba ako? Please sabihin niyo sakin panaginip lang to unti unti kong nilapitan ang kabaong na nasa tabi ni mama at ng makumpirma kong si ate nga payapa ang mukha niya sinabayan ko ang hagulgol ni mama hindi padin ako makapaniwala at hindi ko matanggap na wala na si ate. Yung basong nahulog,yung panaginip ko sign ba yon? Sign ba?

sobrang sakit sa mata na makita ang ina mong umiiyak sa harap mo.ang sakit sa pakiramdam na nawalan siya ng isang anak at ang sakit sa pakiramdam na hindi manlang kami nakapagusap ni ate bago siya mawala.

" ma,paano to nangyari?"

Hindi ako pinansin ni mama.tinignan niya lang ako na puno ng galit sa mata.naguluhan ako sa inasta ni mama bakit?

" Alam mo ba kung bakit wala na ang ate mo?"

" ma,kinakabahan ako bakit po?"

" inatake siya ng sakit niya kagabi. Yung susi ng kotse nasa loob ng kwarto mo. Gusto ko mang itakbo sa ospital ang ate mo pero hindi kita mahagilap.naka ilang katok sigaw ako sayo.pero wala akong nakitang Aljon. Nagmamakaawa ako sa harap ng pinto mo pero sarado ka.DOUBLED LOCK pa  aljon?! Bakit? Bakit wala ka sa oras na kailangan ka ng ate mo?"

Napatakip ako ng bibig sa nrinig ko. Sorry ate.

" Umalis ka muna sa harap ko aljon"

" Ma please sorry ma"

" ALJON."

wala na akong nagawa kundi umalis nalang.tumakbo ako ng tumakbo hanggang sa wala na akong makitang tao.nandito ako sa medyo.mataas na bahagi ng isang building saka sumigaw.

" AYOKO NA! TAMA NA! LORD KUNIN MO NA AKO! HINDI KO NA KAYA! PAGOD NA PAGOD NA AKO.PAGOD NA AKONG MASAKTAN AT MAKASAKIT NG IBA.TAMA NA PLEASE LORD PLEASE".

napaluhod ako habang umiiyak at nagmamakaawa kay God.kumulog at kumidlat. Masyado pang maaga para sa ulan pero parang sign ito.makulimlim ang kalangitan na para bang nakikiramay at napansin ko ang kidlat na may ipinapahiwatig. Ng form ito ng ' S' si shaun ang unang lumabas sa isip ko. No Don't tell me wala nadin siya? NO! HINDI PWEDE.  Tinawagan ko siya agad dahil dala ko naman ang phone ko. Cannot be reach  kinabahan nanaman ako. Tumakbo ulit ako pauwi  dahil kukuha ako ng pera. Sa likod ako dumaan para hindi ako makita ni mama. Sumakay ako sa taxi papunta kila shaun.

Muli kong naramdaman ang nginig ng katawan ko ng makita ko ang mga puting tela at ilaw sa loob ng bahay nila.hindi pwede to hindi pwede. Kailangan pa naming mag usap shaun please im sorry.
Dahan dahan akong pumasok s loob ng bahay nila at tulad ng scenario sa bahay kanina may galit din sa mata ang mama ni shaun habang naktingin ito sakin.ano nanaman bang ginawa ko?

"Tita, a-ano pong nangyari?" umiiyak na tanong ko.

" wag mokong tanungin Aljon.ikaw dapat ang nagtatanong niyan sayo. Anong ginawa mo sa kanya?! Matapos kayong mag usap bigla kang tumakbo! Hindi manlang siya hinintay. May sakit siya sapuso madali siyang mapagod and after mong tumakbo hinabol ka niya aljon! At hindi mo siy binigyan ng chance para hinatyin siya at kausapin ng maayos. When he can't see you he stop.he stop on the middle of the road but insted of looking on his way he look for you. At sa pag hahanp nayon nabangga siya. I ran after him and ive seen all of this.Dead on the spot wala akong nagawa kundi umiyak sa tabi ng anak ko.wala akong nagawa kundi hayaan ang anak kong mawalan ng buhay masakit para sakin ang mawalan ng nag iisang  anak aljon.masakit."

Pagkatapos bitawan ni tita lahat ng iyon humagulgol din siya

" I'm sorry.I'm sorry tita"

Naglakad ako papunta sa kabaong ni shaun

" bi,I'm sorry I'm so  sorry hindi ko alam to sorry i know that nothing will change kahit ilang beses akong humingi ng sorry.pero shaun bakit ang bilis? Why?"

Tinitigan ko lang ang mukha niya. At saka umalis hindi ako nag tagal. Nag lakad lang uli ako ng nag lakad wala ako sa sarili.lutang na lutang na ako hindi ko na alam ang iisipin ko par akong kawawng bat na palaboy laboy sa kalsada   hanggang sa marinig ko ang isng malakas na busina napapalapit saakin.