who am i?

ალექსი

  თვალებს ნელ-ნელა ვახელ ირგვლივ სრულისი სიბნელეა... სიჩუმე. ღრმად ვსუნთქავ და სიჩუმეს ვაყურადებ... გაყინულ კედელს ვეყრდნობი და თავს უკან ვაგდებ. აქურობას უკვე მივეჩვიე თითქმის მთელი კვირა აქ ვარ...
რკინის კარები იღება, შუქი თვალა მჭრის და თაავს ვხრი,თვალებს ვჭუტავ ... ის ორი ფეხი მიახლოვდება ,ჩემს წინ დგება თავს მაღლა ვწევ და ვცდილობ გავარჩიო ვინაა,... ოთახში ბნელა ამიტომ სახეს ვერ ვარჩეევ....

  - ჰეი საქონელო-უხეშად მომართავს - დღეს ბედმა გაგიღიმა- იხრება ახლა ნამდვილად ვარჩევ ვინა, ეს სახე არასოდეს დამავიწყდება.- კლიენტი გამოჩნდა საქონელის ანუ შემნი ნახვა სურს შესაძლოა ბედმა გაგიღიმოს და კარგმა ტიპმა გიყიდოს შესაძლოა არა- ცინიკურად მიყურებს და იღიმის- ნუ შენ დას ბედმა ნამდვილად არ გაუღიმა- სახეში ვაფურთხებ 

- ნავიჭვრო -ხელს სახეში დასარტყმელად წევს მაგრამ ჩერდება
- არა შენშიი ფული უნდა გადამიხადონ - სასიზღრად იღიმება,. ხელს მკლავში მკიდებს , მიმათრევს... კარებიდან გავდივართ, შუქი თვალს მჭრის 

დიდ ოთახშივარ სადაც მარტო მრგვალი მაგიდა დგას, გარშემო ათამდე სკამით. ოთახში ცივა...
- დაჯექი - ვემირჩილები და ვჯდები.
- წესიერად მოიქეცი, კლიენტს უნდა მოეწონო შენი წამოხტომები არ გავიგო თორემ ოთახიდან 1თვე ვერ გამოხვალ -სახეში არ ვუყურებ, მაგიდას ვაშტერდები. წინაკვირას გაქცევა ვცადე ლამის მოვახერხე კიდეც ,მაგრამ დამიჭირეს და იმის მერე იმ ბნელი ოთახის გარდა არაფერი მინახავს...
ჩემს პირდაპირ კარები იღება; სამი კაცი შემოდის... ვაკვირდები მათი ჩაცმულობით თუ ვისმჯელებთ საშიში ხალხია მაფიოზები? შესაძლოა
- პირდაპირ საქმეზე გადავიდეთ- კაცი როელიც , სკამზე დაჯდა ალაპარაკდა იქით-აქიდან ორი კაცი ამოუდგა ალბათ დაცვა...
- დიახ ბატონო ლი - ნაბიჭვარს ეტყობოდა ,რომ ნერვიულობდა ნერვიულობისაგან ალბათ ჩაიფსამდა კუთხურად გამეღიმა ვერავინ შემამჩნია.
- რამდენი წლისა?
- 15 წლის